เท่านี้ยังไม่เทียบเท่ากับสิ่งที่เคยเผชิญมา เธอยังพร้อมจะสู้เสมอ แค่ไม่แน่ใจว่าวันใดจะหมดแรงเมื่อผลลัพธ์กลายเป็นศูนย์เสมอ พยายามยัดความห่วงใยใส่ใจด้านชาไปเท่าใด มันก็ไหลออกมาเสมอเมื่อเจ้าของนั้นปิดกั้นตลอดเวลา ก่อนหันมองสามีใจร้ายที่ยืนหน้านิ่งเรียบอยู่อีกทาง
“พ่อฝากด้วยนะ”
ข้าวหอมคือความหวังทั้งหมดที่มี ส่วนคนตัวเล็กยิ้มรับพลันหันมองไปยังบางอย่าง
“หนูข้าวอยากมีลูกใช่ไหม” ภาพที่ลูกสะใภ้หันมองเด็กตัวเล็กๆ ซึ่งถูกอุ้มเดินผ่านไปทำให้นึกสงสารมากขึ้นไปอีก ไม่รู้ลูกชายจะใจแข็งไปเพื่ออะไร
“ข้าวอยากมีค่ะ แต่คุณใหญ่ยังไม่อยากมีตอนนี้”
“อย่าปกป้องใหญ่เลยหนูข้าว พ่อรู้ว่าใหญ่ไม่อยากมีลูกอีก นอกจากหนูเจ้า” เรื่องนี้ไม่รู้จะช่วยข้าวหอมได้อย่างไรและรู้ดีว่าฝ่ายหญิงไม่คิดอยากจะแต่งงานใหม่
ข้าวหอมยิ้มไม่ออกเมื่อถูกจับได้
“แต่พ่อเชื่อว่าสักวันใหญ่จะอยากมีลูกกับหนู” เขายังเชื่อเสมอว่าความดีของข้าว
