“พ่อจองรีสอร์ตไว้ ใหญ่พักกับหนูข้าวนะ”
อารัญหวังว่าการมาเที่ยวในครั้งนี้จะช่วยกระชับความสัมพันธ์ระหว่างลูกชายและลูกสะใภ้ได้ เขาอยากหมดห่วงเพราะตอนนี้มีเรื่องให้เครียด...ไม่พ้นเรื่องของอดีตภรรยา รายนั้นต้องกลับมาสร้างปัญหาใหญ่แน่ โดยคนอย่างอารดาไม่มีทางหยุด
“ครับ” อาชาตอบรับอย่างง่ายดาย เพราะไม่อยากให้บิดากังวลใจพร้อมหันมองภรรยานิดหน่อย ส่วนข้าวหอมยิ้มรับเพราะไม่อยากทำให้อารัญเสียใจเช่นกัน จากนั้นทุกคนต่างแยกย้ายกันเข้าห้อง
บ้านพักของอาชาทำจากไม้หลังขนาดเล็กแต่เห็นวิวของท้องทะเลได้แบบเต็มๆ มีเตียงขนาดใหญ่ตั้งอยู่กลางห้อง ซึ่งชายหนุ่มไม่แน่ใจนักว่าทำไมบิดาถึงเลือกที่นี่ เพราะว่ามันแลเล็กไป...เล็กจนไม่ว่าหันไปทางไหนก็ต้องเห็นหน้าข้าวหอม ฝ่ายหญิงสาวยิ้มไม่ออก แบบนี้มันเหมือนจับเธอขังไว้ให้อยู่กับคนไร้หัวใจ
ในนาทีหนึ่งดวงตาสองคู่หันมองกันโดยบังเอิญ แต่ไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งยอมหลบตา กระทั่งมี
