“ผอมไป ต้องกินเยอะๆ” นายยักษ์วิจารณ์หุ่นเมีย เขารีบตักอาหารตรงหน้าให้เธออย่างเอาใจ
“นายทำกับข้าวเองเหรอ”
“ใช่ ผัวทำต้อนรับเมีย” เขาแทนตัวเองว่า “ผัว” เรียเธอว่า “เมีย” เธอก็หน้าแดงอย่างปัจจุบันทันด่วน
“ไม่สบายเหรอ ทำไมหน้าแดงล่ะ”
“เปล่า” เธอจะบอกได้ยังไงว่าเขินเขากับคำเรียกชวนสยิ้วกิ้วนั้น แต่พอมองเขา เธอก็ฝืนใจมีอะไรกับเขาไม่ลงจริงๆ
นายยักษ์รูปร่างก็ใหญ่ยักษ์สมชื่อ คงทับเธอแบนแต๊ดแต๋ ไหนจะใบหน้าเถื่อนๆ ดุๆ นั่นอีก เธอฝืนใจยอมนอนกับเขาไม่ได้จริงๆ
นายยักษ์พูดน้อยแต่ไม่พูดพล่าม เขาพูดเฉพาะสิ่งที่เข้าใจง่าย และเขาก็ทำมากกว่าพูด คนตรงหน้าที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีตักกับข้าวให้เธอกินทุกอย่าง เธอกินกับข้าวพวกนี้แล้วน้ำตาไหล จู่ๆ น้ำตามันก็ไหล เกิดมายังไม่เคยมีใครเอาใจและดูแลเธอแบบนี้มาก่อน
“เป็นอะไร กับข้าวไม่อร่อยเหรอ” คนเอ่ยถามทำอะไรไม่ถูก เขากำลังกินอย่างเอร็ดอร่อย เลยทิ้งช้อนลงกับจาน
