เมื่อตัดสินใจที่จะให้พลอยใสย้ายมาอยู่ที่คอนโดของเขาตอนนี้นาวินก็พาเธอมาที่คอนโดหรูของเขา ซึ่งตั้งอยู่ใจกลางเมือง ภายในเต็มไปด้วยความโอ่อ่าหรูหรา พลอยใสยืนนิ่งอยู่กลางห้อง รู้สึกเหมือนเป็นแค่เชลยที่ถูกกักขังในกรงทอง กรงทองกรงนี้มันขังเธอไว้ ซึ่งเธอไม่รู้เลยว่าเมื่อใดเธอจะได้อิสรภาพคืนมา
นาวินปลดสูทออกแล้ววางบนโซฟา เขาไม่พูดอะไร เพียงแค่เดินเข้ามาใกล้จนพลอยใสถอยหนีไปติดผนัง หัวใจเธอเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมาข้างนอก อย่าบอกนะว่าเขาจะหาความสุขจากร่างของเธอตั้งแต่ตอนนี้ ปล่อยเธอไปก่อนเถอะ เธอยังตั้งตัวไม่ทันเลย เธอได้แต่วิงวอนในใจ
“หนีทำไมคุณรู้ดีอยู่แล้วว่าที่นี่คุณมาเพื่ออะไร” เสียงทุ้มต่ำก้องกังวานในห้องเงียบ ฝ่ายหญิงเกร็งจนแทบจะหยุดหายใจ ภาพบรรยากาศที่เกิดขึ้นในคืนในความทรงจำ มันซ้อนเข้ามาในหัวของเธอ มือหนาของเขาเอื้อมมาจับข้อมือบางบีบไว้แน่นจนพลอยใสสะดุ้ง เธอส่ายหน้ารัว ๆ น้ำตาคลอ
“อย่าทำแ
