หลังจากผ่านช่วงเวลาปลุกเร้าซึ่งกันและกัน ร่างสูงของนาวินยังคงแนบพลอยใสไว้กับตัว หัวใจของทั้งสองเต้นแรง ความร้อนแรงผสมปนเปกันอยู่ทั่วทั้งร่างพลอยใสพิงอกเขา หายใจแรง สติแทบไม่อยู่กับตัว รู้สึกทั้งเจ็บปวด ทั้งหวั่นไหว แต่ในเวลาเดียวกันก็สัมผัสได้ถึงความปลอดภัยในอ้อมกอดของเขา นาวินลดมือจากเอวของเธอช้าๆ แต่สายตายังคงคมกริบ
เจ้าความใหญ่โตของเขาถูกส่งเข้าไปทักทายปากทางรักสีสด แล้วชายหนุ่มก็โอบรอบตัวหญิงสาว ก่อนที่จะยกตัวเธอขึ้นมาขาทั้งสองข้างของเธออ้าออกจากกัน แพนตี้จิ๋วสีหวานที่ถูกโยนทิ้งลงไปที่พื้น มันทำให้ปราการส่วนล่างไร้ซึ่งสิ่งใดขวางกั้น เจ้าความใหญ่โตของเขายังคงถูกไล้ขึ้นลงอยู่ที่ปากทางรักสีสดของเธอ ก่อนที่มันจะถูกบดเบียดส่งเข้าไปในช่องทางรักสีสด ที่มันเต็มไปด้วยน้ำหวานเหนียวใส
กลีบดอกไม้งามที่ปิดสนิทอยู่ไม่ได้เป็นอุปสรรคสำหรับชายหนุ่มสักนิดเพราะเขาค่อยๆ ตอกกระแทกเจ้าความใหญ่โตของเขาเข้า
