“อืม...ผมเห็นแล้วว่าคุณเป็นแบบนั้นจริงๆ” นาวินตอบออกมาตามจริง เพราะแค่เขามองเธอ เธอก็แสดงอาการชัดเจน อย่างที่เธอบอกว่านี่คือจุดอ่อนของเธอ เขาอยากรู้เหมือนกัน ถ้าเขาต้อนเธอไปเรื่อยๆ เธอจะปากแข็งไปถึงเมื่อไหร่
ตลอดการสัมภาษณ์ นาวินไม่พูดถึงเรื่องคืนนั้นอีกเลย ทุกคำถามเหมือนมุ่งทดสอบความสามารถในการควบคุมอารมณ์ ความมั่นใจ และความหนักแน่นของเธอมากกว่าทักษะการทำงานเสียด้วยซ้ำ
จนกระทั่งการสัมภาษณ์จบลง เขาปิดแฟ้มช้า ๆ ก่อนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบ แต่สายตาคมไม่ละไปจากเธอ
“คุณทำได้ดี มากกว่าที่ผมคิดไว้” นาวินเอ่ยออกมาจากใจจริง ทันทีที่ได้ยินสิ่งที่เขาพูด พลอยใสถึงกับเงยหน้าขึ้น มองเขาด้วยความตกใจเล็กน้อย แต่ก็ยังไม่ทันได้พูดอะไร เขาก็พูดต่อทันที
“แต่เรื่องงาน ผมจะตัดสินใจหลังจากที่คุณตอบคำถามเรื่องของเราก่อน” เขาเว้นจังหวะเล็กน้อย ก่อนเอียงตัวไปข้างหน้า จ้องลึกเข้าไปในดวงตาของเธอ
"เรื่องของเรา
