ท้าทาย...2
496 คำ
ภาพเหล่านั้นมันสร้างบาดแผลกรีดลึกในใจของเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตั้งแต่คบกันมานานหลายปี สาธิตไม่เคยแตะต้องตัวเธอเลย พลอยใสเชื่อมาตลอดว่าการรักษาพรหมจารีไว้คือสิ่งที่มีค่าที่สุด แต่ตอนนี้ความคิดนั้นพังทลายลงสิ้นเชิง
หากพรหมจารีคือปัญหา เธอก็พร้อมจะแก้ปัญหานั้นด้วยมือของเธอเอง
พลอยใสเดินไปที่บาร์ สั่งเครื่องดื่มแรงๆ มาหนึ่งแก้ว แล้วกวาดสายตามองไปรอบๆ ผู้คนมากมายกำลังเต้นรำและสนุกสนาน บางคนกำลังกระซิบกระซาบกันอย่างแนบชิด พลอยใสมองหาใครสักคน ใครสักคนที่ดูใจดีและไม่มีพิษภัย คนๆ นั้นจะเป็นผู้ถูกเลือกจากเธอ คนที่เธอจะมอบพรหมจารีของเธอให้กับเขา
สายตาของเธอไปหยุดอยู่ที่ชายหนุ่มคนหนึ่งที่มุมห้อง เขามีแววตาที่อบอุ่นและใบหน้าเรียบเฉย ไม่ได้ดูเหมือนพวกเพลย์บอยที่เข้ามาล่าเหยื่อในผับแห่งนี้เลยสักนิด ใบหน้าคมสันนั้นหล่อเหลาราวกับรูปปั้นเทพบุตรกรีก เขายังไม่มีใครข้างกายสินะ จะเป็นอะไรมั้ยถ้าคืนนี้เธอจะขอเป็นผู้หญิงข้างกายเขา พลอยใสไม่ได้คิดอย่างเดียวแต่เธอเลือกที่จะทำด้วย ถ้าไม่มีฤทธิ์แอลกอฮอล์ ที่เธอเพิ่งดื่มเข้าไปเธอคงไม่กล้าที่จะทำขนาดนี้
พลอยใสตัดสินใจเดินเข้าไปหาเขาด้วยหัวใจที่เต้นรัวกว่าปกติ เธอไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน และไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เธอกำลังจะทำอยู่นี้คือการตัดสินใจที่ถูกต้องหรือไม่ แต่ในเมื่อสาธิตทำให้เธอเชื่อว่าพรหมจารีคือสาเหตุของความล้มเหลวในความรัก เธอจึงต้องกำจัดมันทิ้งเสีย
เธอเดินเข้าไปใกล้ๆ โต๊ะที่เขานั่ง แล้วเธอก็ทำใจอยู่พักใหญ่ ชายหนุ่มเงยหน้ามองหญิงสาวด้วยความประหลาดใจ ผู้หญิงคนนี้กำลังเข้ามาหาเขาอย่างนั้นหรือ
"ให้ฉันนั่งด้วยได้มั้ยคะ" พอเห็นสายตาของเขาจ้องมองมาที่เธอ มันก็เลยทำให้เธอเลือกที่จะถามเขาออกไปทันที นาวิน ศิริโชติโภคิน เหล่ตามองผู้หญิงตรงหน้าที่ทำท่าทางก็กล้ากลัวๆ ด้วยความสนใจ ชายหนุ่มเลือกที่จะเงยหน้าขึ้นมองพลอยใสแบบเต็มตา ดวงตาของเขาดูตกใจเล็กน้อย แต่ก็พยักหน้าให้เบาๆ พร้อมรอยยิ้มบางๆ ที่มุมปาก
"ได้สิครับ" เสียงของชายหนุ่มมันฟังดูเซ็กซี่เหลือเกิน นั่นยิ่งทำให้พลอยใสตื่นเต้นยิ่งกว่าเดิมเสียอีก เธอรีบทรุดตัวลงนั่งข้างๆ เขา หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นกว่าเดิมอีกหลายเท่า เธอจ้องมองเข้าไปในดวงตาของชายหนุ่มคนนั้นเพื่อค้นหาคำตอบ คำตอบที่เธอเองก็ไม่รู้ว่าคืออะไร
- ผู้เขียน
