เสือกล้าส่ายหน้าระอาใจ ยื่นมือให้เธอจับ “มาเถอะ จะพาไปส่งที่บ้านพัก”
“อะ...เสือกล้า รู้ได้ไงคะว่าฉันเป็นครู” แล้วเธอก็นึกขึ้นได้ “หรือว่า ลุงกล้ารึเปล่าคะ??”
ลุงกล้า...ภารโรงประจำโรงเรียนประถมที่เธอสอนอยู่นั่นเอง ชายวัยห้าสิบผู้กล้าแกร่งสมชื่อ เจ้าของร่างสูงใหญ่กล้ามเป็นมัด ผมสีดอกเลาและเครางามสุดเซ็กซี่ ชายซึ่งเคยมีอดีตเป็นขุนโจรเมื่อยังหนุ่มแน่น แต่ปัจจุบันทำงานเป็นภารโรงโรงเรียน...
กว่าสองเดือนที่เธอมาสอนที่นี่ เธอไม่เคยพูดคุยกับลุงกล้าเลยแม้แต่ครั้งเดียว เพียงแค่เดินผ่านกันไปมาเท่านั้น ไม่ได้สนใจจะทำความรู้จักด้วยซ้ำ
เนื่องจากมองไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องผูกมิตรกับใครมากมาย เพราะเธอไม่ได้อยากสอนที่นี่นานนัก หากทำเรื่องย้ายไปสอนในเมืองไม่ได้ ก็จะทนสอนที่นี่แค่ปีเดียวเท่านั้น แล้วจะลาออกไปเรียนต่อปริญญาโท
“ลุงกล้า! ภารโรงโรงเรียนรึเปล่าคะ?”
“ครับครู ผมเอง” ตอบรับพร้อมยื่นมือใ
