“ขอโทษทีผมพูดผิดไปหน่อย ผมอยากกินข้าวกับคุณไง อยากรู้ว่าคุณเอนเตอร์เทนเก่งแค่ไหน” พูดพลางพิจารณาเรือนร่างของหญิงสาวอย่างจงใจ ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงมากระซิบเสียงแหบพร่า “ถึงได้เป็นมือหนึ่งของบริษัท ไม่รู้ว่าเอนเตอร์เทนท่าไหนลูกค้าถึงได้ติดใจนัก ต้องเรียกหาคุณตลอด”
“คุณราเมศ!”
ฟังก็รู้ว่าเขาจงใจยั่วประสาท สิตาลจึงข่มอารมณ์โกรธไว้ แล้วตีสีหน้าเปื้อนยิ้มตอบเขา “ถามจริงเถอะค่ะ คุณราเมศ คุณมาที่นี่คุณต้องการอะไรกันแน่”
สิตาลไม่เข้าใจการมาของเขา รู้สึกใจหวิวจนต้องลอบถอนใจเบาๆ เขาต้องการหาบริษัทออแกไนเซอร์ที่ไว้ใจได้มาทำงานให้ หรือจงใจมาแสดงตัวยั่วประสาทที่เธอเอาเงินน้อยนิดไปทิปเขากันแน่ เลยต้องตามมาประกาศศักดาให้เธอรู้”
ฝ่ายคนตัวโตมุมปากกระตุกยิ้มขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ มองริมฝีปากนุ่มเย้ายวนของเธอราวกับอยากจะกลืนกิน
“คุณไม่คิดบ้างเหรอ ที่ผมมาที่นี่ บางทีผมอาจจะติดใจทิปที่เคยได้รับจากคุณก็ได้ ผมยังจ
