เสียงคลื่นซัดสาดเข้าหาฝั่ง พร้อมกับความมืดที่โรยตัวลงมา ท้องนภากว้างใหญ่มีดวงจันทร์ทอแสงเปล่งประกายอยู่บนท้องฟ้า ทำให้หาดทรายสีขาวที่เคยสดใสงดงามในยามกลางวัน เปลี่ยนเป็นความงามน่าค้นหา แม้เกาะมุกตะวันจะสวยงามปานใด เวลานี้ หัวใจคนเป็นแม่คงไม่มีเวลาดื่มด่ำความงดงามเหล่านี้ เมื่อรู้ว่าลูกสาวติดเกาะอยู่ตามลำพังกับผู้ชายสองต่อสอง ไม่ต่างจากคนเป็นพ่อ ที่แม้จะวางสีหน้าเรียบเฉย ทว่าภายในอกกำลังพร่ำโทษตัวเองว่า ปล่อยให้สิตาลมาทำงานกับนายหัวราเมศได้อย่างไร เขาอาจจะคิดบวกเกินไปว่านายหัวราเมศคงไม่เอาความบาดหมางเรื่องที่ดินมาลงกับสิตาลซึ่งเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ไม่ได้รู้เรื่องด้วย กระนั้น นายสาโรจน์ก็แอบหวังอยู่ในใจว่าราเมศคงมีเหตุผลมากพอ เพราะเขาเองได้ยินมาว่า แม้นายหัวหนุ่มจะมีนิสัยโผงผาง แต่เป็นคนจิตใจกว้างขวาง เรื่องที่ดินผืนนั้นที่นายไกรสรณ์ น้าชายของนายหัวราเมศ นำมาจำนองแต่ไม่ยอมไถ่ถอนจนตกมาเป