พิศวาสรักทะเลหวาม บทที่ 5
1061 คำ
เจนสุดาได้ยินสิ่งที่ไคพูดเต็มสองหู เธอมองหน้าเขาและมองไปรอบ ๆ ก็เห็นจริงดังที่เขาว่า สันดอนที่ผุดขึ้นมาบนโค้งคลองเล็ก ๆ ทำให้เรือแล่นต่อไปไม่ได้
“แล้ว...จะทำยังไงดีคะ ไค?”
นักเขียนสาวถามเขาด้วยความเป็นกังวล ชายหนุ่มทำท่าครุ่นคิดสักครู่ก่อนตอบ
“คงต้องรอให้น้ำขึ้นเต็มที่นั่นล่ะครับ เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ผมจะพาเรือเข้าไปแอบในถ้ำ เผื่อว่าฝนจะตกหรือมีพายุ”
“อากาศดีอย่างนี้ฝนคงไม่ตกกระมังคะ”
“อย่าไว้ใจทะเลครับ อะไรก็เกิดขึ้นได้ ยิ่งถ้าอยู่กลางทะเลยิ่งอันตราย มันสวยงามแต่ก็แฝงความน่ากลัวรอบด้าน แต่เจนอย่ากังวลไปเลยนะครับ ผมจะพาคุณกลับไปที่เกาะมินดาได้อย่างมีสวัสดิภาพแน่นอน”
เขารับประกันและหญิงสาวก็รู้สึกเชื่อใจในคำพูดของเขา ไคพาเรือแล่นเลาะลึกเข้าไปอีก กระทั่งถึงถ้ำที่ลอดไปอีกด้านหนึ่งได้ แต่เขาก็เลือกจะพาเรือลำน้อยเข้าไปหลบอยู่ด้านในที่แสงแดดยังคงส่องถึง
เจนสุดาไม่พูดอะไรอีก เธอนั่งรอคอยเวลากระทั่งแสงสีทองหมดไปจากฟากฟ้าและบรรยากาศรอบ ๆ รู้สึกได้ถึงระดับน้ำที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ แต่ไคบอกว่าก็ยังไม่เต็มที่พอจะพาเรือแล่นเลาะคลองเล็กออกไป ชายหนุ่มจุดตะเกียงเจ้าพายุแขวนไว้ที่เสาเล็ก ๆ หัวเรือก่อนจะหันกลับมาถามหญิงสาว
“แผลที่มือเป็นยังไงบ้างครับเจน?”
ไคไม่ได้ถามอย่างเดียวแต่ยังขยับตัวเข้ามาใกล้ ใกล้มากจนเจนสุดารับรู้ได้ถึงลมหายใจของเขา
“ไม่เป็นไรแล้วค่ะ เจนไม่เจ็บแล้ว แค่แผลเล็ก ๆ เท่านั้น”
“ไหนดูหน่อยซีครับ”
หนุ่มลูกครึ่งไทยฮาวายดึงมือของหญิงสาวขึ้นมาพินิจดูผ่านแสงตะเกียงที่วูบไหวอยู่ภายใต้เงาถ้ำ เจนสุดาอดไม่ได้ที่จะมองหน้าเขา หนุ่มชาวประมงหล่อล่ำที่ยิ่งมองใกล้ ๆ เธอก็เห็นความเร้าใจฉายออกมาไม่ว่าจากแววตาหรือสีหน้า ทั้งรอยยิ้มและน้ำเสียง ยิ่งได้อยู่ใกล้ ๆ ก็ยิ่งทำให้เธอยิ่งรู้สึกหวั่นหวามมากเป็นทวีคูณ
“เอ้อ...ปล่อยเถอะค่ะ ไค...เอ้อ..เจน”
“เจน...” ไคเรียกเธอโดยที่เขาไม่ยอมปล่อยมือเรียวบางให้เป็นอิสระอย่างที่ปากเธอพยายามเรียกร้อง ซ้ำยังจับจ้องมายังดวงหน้าแสนสวย
“เจน...คุณมีแฟนหรือยังครับ?”
เจนสุดาหายใจไม่ทั่วท้อง จู่ ๆ เขาก็ตั้งคำถามนี้ขึ้นมา หญิงสาวส่ายหน้าน้อย ๆ ก่อนตอบ
“เจนยังไม่มีแฟนหรอกค่ะ”
“จริงหรือครับ?...ไม่อยากจะเชื่อเลย”
“จริง ๆ นะคะ” เธอรีบบอกเขา “ว่าแต่คุณเถอะค่ะ ๆ ไค คุณคงจะมีเมียแล้วใช่ไหมคะ?”
“ผมก็ยังไม่มีใครเหมือนกันครับ ชาวประมงหาเช้ากินค่ำอย่างผมคงไม่มีผู้หญิงที่ไหนอยากจะมาตกร่องปล่องชิ้นด้วย”
“ทำไมคิดอย่างนั้นล่ะคะ” หญิงสาวเผลอจับมือเขาไว้แน่น “คนดี ๆ น่ะ ผูหญิงที่ไหนก็ปฏิเสธไม่ลงหรอกนะคะ เจนคนหนึ่งล่ะค่ะที่เห็นว่าคุณเป็นคนดี...เอ้อ...”
เจนสุดาหยุดคำพูดของตัวเองแทบไม่ทัน มันเหมือนเป็นการสารภาพบางสิ่งบางอย่างออกมาพร้อมคำพูดนั้นแต่ไคกลับรู้สึกดีและจับมือหญิงสาวไว้แน่น
“จริงหรือครับ เจน...คุณ...ไม่ปฏิเสธผู้ชายดี ๆ อย่างนั้นหรือครับ?”
เจนสุดาเอียงอายเกินกว่าจะตอบเขาได้ แต่ไม่ทันที่หญิงสาวจะได้กล่าวอะไรอีกชายหนุ่มก็ก้มหน้าลงไปหาอย่างรวดเร็ว มันเป็นจูบครั้งที่สองในเรือที่โคลงเคลงไปตามแรงคลื่นเล็ก ๆ
หญิงสาวขนลุกซู่ นี่เกิดอะไรขึ้น...ทำไมเธอไม่ยอมผลักไสหนุ่มลูกครึ่งชาวประมงคนนี้ไปให้ไกล ตรงข้ามกลับเผยอปากรับลิ้นที่ซอกไซ้เข้ามาในอุ้งปากอย่างเต็มใจเสียอีกด้วย
แล้วฉากในนิยายอีโรติกก็ผุดขึ้นมาในหัวของเธออย่างช่วยไม่ได้ มันตรงกับพล็อตที่เธอวางไว้ พระเอกเป็นหนุ่มกล้ามล่ำทำงานอยู่ในทะเล พบรักกับหญิงสาวชาวเมืองที่มาเที่ยวหาประสบการณ์ใหม่ ๆ
แต่นี่ไม่ใช่เพียงประสบการณ์ท่องเที่ยวธรรมดา แต่มันยังเป็นประสบการณ์ทางด้านเพศรสที่ในส่วนลึกของเธอก็อยากลองลิ้มชิมความหอมหวานของมันว่าจริงแท้แล้วเป็นอย่างไร
“ไค...อืม...อืม”
เสียงครางของหญิงสาวลอดออกมาจากริมฝีปากที่ถูกปากหยักหนารุกรานด้วยชั้นเชิงและลีลาการจูบที่เร่าร้อนมากกว่าครั้งแรก เธอปฏิเสธเขาไม่ได้อีกต่อไป แค่คิดเจนสุดาก็เผลอตวัดแขนเรียวไปรอบคอชายหนุ่มที่ตอนนี้ปากของเขาดูดดื่มความหวานจากปากของเธออย่างหลงใหล
ร่างเล็กเบียดตัวเข้าหาหนุ่มลูกครึ่งไทยฮาวาย เบียดทรวงอกอวบอิ่มใต้เสื้อยืดคอวีเนื้อบางเข้าหาอกแกร่งของเขา ลืมไปแล้วว่ากระแสน้ำกำลังขึ้นสูง แต่ความตื่นเต้นของเธอก็กำลังทะยานสูงขึ้นเหมือนปรอทวัดไข้
ถ้าเธอเป็นคนไข้ปรอทคงแตกไปแล้วตอนนี้เพราะความร้อนในตัวของเธอมันพุ่งสูงขึ้นทุกที เลือดอุ่นกำลังแล่นพล่านอยู่ในกาย ไคจะรู้บ้างไหมว่าเขาทำให้เธอตื่นเต้นจนแทบคลั่ง
“ไค...อืม...” เจนสุดายิ่งเบียดตัวเข้าหาชายหนุ่มจนทรวงอกของเธอแนบชิดกับอกกว้างของเขา เธอโหยหาจูบดูดดื่มที่ลิ้นหนาตวัดไปมาเพื่อดูดชิมความหวานในปากของเธอ
เขาเลาะเล็มไปทั่วอุ้งปากเล็ก หญิงสาวรู้สึกว่าเธอหยุดตัวเองไม่ได้ หยุดไม่ให้เผลอไผลและพรึงเพริดไปกับรสชาติที่เธอไม่เคยพบมันจากผู้ชายคนไหนมาก่อนไม่ได้เลย
และดูเหมือนไคจะรู้ปฏิกิริยาของหญิงสาวว่าเธอยังไม่ประสีประสาแม้แต่การจูบกับผู้ชาย นี่คงเป็นจูบแรกของเจนสุดากระมัง แต่เธอก็กำลังทำให้เขาแทบคลั่งด้วยการตอบสนองอย่างประหม่าเหมือนกับว่าเธอยังบริสุทธิ์
P.27
- ผู้เขียน
