#วันต่อมา
วันนี้ฉันต้องไปเรียนแต่ทว่าคนที่จะให้ไปส่งกลับไม่ยอมตื่น
“ตื่นได้แล้วค่ะ เดี๋ยวมีนจะไปเรียนสายนะ”
“เธอทำให้พี่หมดแรง” พี่ต้าพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงีย เพราะเมื่อคืนเขาทำไปหลายรอบมาก ๆ ไม่แปลกที่จะหมดแรงขนาดนี้
“ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวมีนเรียกแกรปไปส่งก็ได้ค่ะ”
“ไม่ได้” ทั้งที่ยังหลับตาอยู่แต่พอบอกว่าจะเรียกรถไปเองพี่ต้าก็ไม่ยอม เขาใช้แขนดันตัวเองลุกขึ้นโดยที่ไม่ลืมตา
“สภาพแบบนี้จะไปส่งมีนได้ยังไง มันอันตรายนะคะ”
“พี่ไปส่งไหว”
ฉันได้แต่ถอนหายใจให้กับความดื้อรั้นของแฟนตัวเอง ก่อนจะมองร่างหนาที่ลุกขึ้นจากเตียงเดินเซไปในห้องน้ำ
@มหาวิทยาลัย
พอเจอดาบีฉันก็เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นเมื่อวานให้เธอฟังทันที พอได้ฟังดาบีเธอก็อ้าปากค้างไปเลย
“นี่อันนาทำกับแกขนาดนี้เลยเหรอ”
“อืม ฉันเองก็ไม่คิดว่าเธอจะกล้าทำ”
“โชคดีนะที่แฟนแกไปเจอก่อน ไม่อย่างนั้นฉันไม่อยากคิดเลยว่าจะเกิดอะไรข
