“พี่ดอมจะทำอะไร อย่านะ!” คาร่าร้องค้านเสียงหลง ใบหน้างามฉายแววความหวาดหวั่นอย่างปิดไม่มิด พยายามดิ้นรนขัดขืนอย่างสุดความสามารถ แต่แรงอันน้อยนิดไม่ต่างอะไรกับมดหรือจะสู้พลังช้างสารอย่างเขาได้ มันไม่ทำให้เขาสะดุ้งสะเทือนเลยด้วยซ้ำ
“อย่ามาเรียกฉันว่าพี่ เพราะฉันไม่เคยมีน้องสาวอย่างเธอ แต่ถ้าเรียกว่าผัวฉันก็พอจะอนุโลมให้ได้ แต่เฉพาะวันนี้เท่านั้นนะ หลังจากเสร็จสมอารมณ์หมาย เอาจนเธออิ่มหนำใจที่ได้ฉันเป็นผัว แล้วเราก็ทางใครทางมัน” เค้นเสียงห้วนจัดตะคอกใส่หน้าอย่างกราดเกรี้ยว มองเธอด้วยความชิงชังรังเกียจอย่างออกนอกหน้า
คาร่าทนวาจาน่ารังเกียจ ที่พ่นออกมาจากปากชายที่ยกว่าตนเกิดจากตระกูลผู้ดีไม่ไหว จึงตวัดฝ่ามือเรียวใส่ซีกหน้าคมเต็มแรง
เพี๊ยะ!!!
“เลว …เสียแรงที่ฉันอุตส่าห์รักและเทิดทูน คุณมันก็ไม่ต่างอะไรจากไอ้พวกกุ๊ยข้างถนน” เค้นเสียงลอดไรฟันบริภาษ เนื้อตัวสั่นเทิ้มด้วยความโมโหจนถึงขีดสุด ปฏิญา
