“ฮึก…ลาก่อน ความรักจอมปลอม ต่อแต่นี้ฉันจะไม่เชื่อใจผู้ชายหน้าไหนอีกแล้ว ฮือๆๆ” เมื่อก้าวขาสั่นเทาขึ้นเรือได้ ก็เผยอปากเอ่ยทั้งน้ำตา ทั้งยังสะอื้นไห้ปริ่มจะขาดใจไปตลอดทาง
ที่จอมใจน้ำตาพรั่งพรู ร้องไห้จะเป็นจะตายได้ถึงเพียงนี้ เป็นเพราะลูเซียสคือคนที่ทำให้เธอมีความสุขที่สุดในชีวิต และในขณะเดียวกัน เขาก็ทำให้เธอเหมือนตกนรกทั้งเป็น เขามันไม่ใช่คนแต่เป็นซาตานดีๆ นี่เอง แต่เหนือสิ่งอื่นใด ที่ทำให้เธอแทบขาดใจ เพราะลูเซียสเป็นผู้ชายที่จอมใจยอมยกหัวใจให้ หัวใจที่ไม่เคยเปิดโอกาสให้ใครเข้ามาครอบครอง แต่เขากลับได้จับจองเป็นเจ้าของ โดยไม่มีข้อแม้และเงื่อนไขใดๆ เพราะมันเป็นความรักอันบริสุทธิ์ เท่าที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะมีให้ผู้ชายที่ตนรักได้ แต่สุดท้ายสิ่งที่เขาตอบแทนให้มา คือความเจ็บปวดทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส ซึ่งไม่รู้ว่านานเพียงใด ถึงจะลบภาพเขาออกไปจากใจได้…ไม่รู้เลยจริงๆ
เมื่อลูเซียสยอมปล่อยจอมใจให้
