“ก็หนูกลัวเข้าบ้านไม่ได้นี่คะ คุณเคยบอกว่าบ้านจะล็อกเที่ยงคืนถึงตีห้า อีกอย่าง...หนูก็ไม่รู้จะไปไหนดีค่ะ”
“แล้วคนอื่นๆ ไปไหนหมด”
“พวกพี่ๆ เค้าไปฉลองข้างนอกกันค่ะ ส่วนป้าสายไปสวดมนต์ข้ามปีที่วัด หนูเลยอาสาเฝ้าบ้านค่ะ”
“แล้วไม่เหงาเหรออยู่บ้านคนเดียวน่ะ”
“ก็...เหงานิดหน่อยค่ะ แล้วคุณกุลลืมของอะไรรึเปล่าคะ”
“เปล่า ไม่ได้ลืมอะไร เธอช่วยไปหยิบของตรงเบาะหลังให้หน่อยสิ ขนมาให้หมดเลยนะ เสร็จแล้วก็ตามฉันไปที่ห้องกินข้าว”
“ได้ค่ะ” เธอมองเขาเดินเข้าไปในบ้าน จากนั้นก็เปิดประตูด้านหลังเพื่อหยิบของซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นกล่องอาหารและกล่องขนมกล่องหนึ่งซึ่งเธอไม่ได้สนใจดูเพราะรู้ว่าเป็นของเจ้านาย เธอก็แค่มีหน้าที่ขนเข้าบ้านไปให้เขาตามคำสั่งเท่านั้น
ที่โต๊ะอาหารกุลวุฒินำจานชามที่เขาไปหามาจากในครัววางลงบนโต๊ะ เมื่อปณิสราเดินเข้ามาเขาจึงบอกให้เธอแกะถุงอาหารทั้งหมดลงในจานจนเรียบร้อย
“กล่องนั้นเอาไปแช่ในตู้
