“เธอได้ยินคำถามของฉันรึเปล่าปีใหม่” เขาถามอีกครั้งเมื่อเห็นเธอเงียบไปนาน
“เอ่อ...หนู...หนูได้ยินค่ะ”
“แล้วว่ายังไง”
“ก่อนที่หนูจะตอบคุณ หนูขอถามอะไรคุณสักอย่างได้มั้ยคะ”
“ได้สิ ถามมาเลย”
“คุณกุล...ชอบหนูเหรอคะ”
“อ้อ ฉันคงจะข้ามขั้นตอนไปหน่อยสินะ”
กุลวุฒินึกตำหนิตัวเองในใจที่อยู่ดีๆ ก็ไปขอเธอเป็นแฟนโดยที่ยังไม่บอกความรู้สึกของตัวเองให้เธอรู้ก่อน ก็คงไม่แปลกที่เธอจะยังลังเลใจในการให้คำตอบ
ชายหนุ่มทาบสองมือกับแก้มนุ่ม ก่อนที่เขาจะตอบคำถามของเธออย่างจริงจัง
“ฉันเคยถามตัวเองหลายครั้ง ว่าความรู้สึกที่มีให้กับเธอมันเป็นแค่ความสงสารหรือว่าความรัก เพราะฉันไม่อยากสับสนและไม่อยากทำร้ายเธอโดยไม่ตั้งใจ และในที่สุดฉันก็ได้คำตอบว่าฉันชอบเธอจริงๆ ไม่ใช่แค่ความสงสาร เอาล่ะ ฉันตอบเธอแล้วนะ ถึงเวลาที่เธอจะตอบฉันได้หรือยัง”
ปณิสรานิ่งฟังสิ่งที่เขาบอกด้วยความซาบซึ้งใจ ก่อนที่เธอจะตอบเขาออกไปในสิ่งที
