“ นี่เขาไปทำอะไรให้ลูก ทำไมดูลูกหลงเขาขนาดนี้ เมื่อก่อนลูกสาวแม่ไม่เป็นแบบนี้ ดูเป็นผู้ใหญ่และดูมีเหตุผลมากกว่านี้ซะอีก”
ลัดดาพูดอย่างน้อยใจ
“ มันไม่ใช่แบบนั้นนะคะแม่ ที่หนูพูดหนูอยากให้แม่หันมาคุยกันดีๆ แต่ดูที่แม่ทำสิคะแม่ไม่มองหน้าด้วยซ้ำ”
พิชชาพยายามอธิบาย
“อ้อ!! นี่ลูกหาว่าแม่ไม่มีเหตุผลหรอ ใช่สิลูกจะมีครอบครัวแล้วนิ จะมาสนใจอะไรคนแก่อย่างแม่”
แม่พูดเหมือนน้อยใจขึ้นไปอีก
“คุณ!! ลูกไม่ได้หมายถึงแบบนั้นสักหน่อย คุณเลิกคิดเองเออเองได้แล้ว ลูกจะแต่งงานมีครอบครัวอยู่แล้ว แค่ลูกไม่ได้แต่งงานกับคนที่คุณเลือกให้ แต่อย่างน้อยถ้าลูกเลือกแล้วเค้ามีความสุข เราก็ควรยินดีกับลูกไม่ใช่หรอ”
ลัดดานิ่งไป ที่สามีเธอพูดก็ไม่ผิด คนที่เธออยากได้เป็นลูกเขยคือพายับ ที่เธอคิดว่าเขาเหมาะกับลูกสาวเธอมากกว่า
“ งั้นพรุ่งนี้ ลูกต้องไปขอโทษคุณป้ามลฤดี กับแม่
ไปขอโทษพี่พายับด้วย ”
พิชชาพยักหน้ารับ
“ ได้ค่
