ทางด้านจันทร์เจ้า หลังจบเกมวอลเลย์บอลที่ทีมของเธอคว้าชัยชนะอย่างสมศักดิ์ศรี และโจอี้มาถึงสนามพอดี เธอก็โบกมือลาเด็กๆ ในทีมก่อนเดินกลับมาที่กลุ่มวินมอเตอร์ไซค์ โดยที่ไม่ทันสังเกตเลยว่า ทุกสายตาจากกลุ่มหนุ่มวินกำลังจับจ้องมาที่เธออย่างพร้อมเพรียง
“แฮ่กๆ... เป็นอะไรกันหรือเปล่าคะ?” เธอเดินกลับมาด้วยท่าทีเหนื่อยหอบ เหงื่อที่ผุดพรายอาบทั่วตัวพลันทำให้เธอต้องขมวดคิ้วเมื่อเห็นสีหน้าของแต่ละคนดูแปลกไปอย่างชัดเจน
“ปะ... เปล่าครับ! พวกผมไม่ได้เป็นอะไร” หนุ่มวินรีบปฏิเสธด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก ก่อนจะแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเองอย่างรวดเร็ว เสมือนพยายามปกปิดอะไรบางอย่าง
เสียงหัวเราะของลุงสิงค์ดังขึ้นอย่างสะใจ “ฮ่า ฮ่า ฮ่า! เจ้าพวกนี้มันดูแตงโมกันครับคุณจันทร์ ทำเหมือนไม่เคยเห็นมาก่อน!”
จันทร์เจ้ายิ้มบางๆ พร้อมพยักหน้าเข้าใจในสิ่งที่ลุงสิงค์กล่าว โดยไม่จำเป็นต้องถามให้มากความ เพราะรู้ดีว่า “แตงโม” ที่พูดถึงนั้นหมายถึงอะไร จากนั้นเธอหันไปหาภาคินที่นั่งอยู่ไม่ไกลนัก
“คุณภาคินกินด้วยกันไหมคะ?” เธอเอ่ยเชิญพร้อมกับยื่นหมูปิ้งให้
“ตามสบายเลยครับคุณจันทร์ ขอบคุณมากครับ” ชายหนุ่มตอบกลับด้วยน้ำเสียงสุภาพ
ขณะนั้น ทุกสายตาในกลุ่มวินมอเตอร์ไซค์ต่างหันมาที่จันทร์เจ้าเพียงคนเดียวอย่างพร้อมเพรียง ราวกับถูกสะกดไว้โดยไม่ได้นัดหมาย ยามที่หยาดเหงื่อที่ไหลรินอาบทั่วเรือนร่างของเธอสะท้อนกับแสงแดด มันยิ่งขับเน้นความเซ็กซี่อย่างเป็นธรรมชาติในแบบที่หนุ่มๆ ทุกคนไม่อาจละสายตาได้
“กลึบ...”
เสียงกลืนน้ำลายที่ดังเบาๆ แต่สะท้อนถึงความพยายามฝืนกลั้นความรู้สึก เมื่อภาพตรงหน้าของจันทร์เจ้าในสภาพหลังออกกำลังกายเช่นนี้ ยิ่งทำให้พวกเขารู้สึกหนักอึ้งในใจ ปกติหญิงสาวก็มีเสน่ห์ล้นเหลืออยู่แล้ว แต่เมื่อมาอยู่ในสภาพนี้... พวกเขาแทบจะละลายไปกับอากาศร้อนรอบตัว
ทันใดนั้น...
“ขวับ!”
สายตาคมกริบของภาคินตวัดมองเพื่อนวินในกลุ่มอย่างเคร่งขรึม ดวงตาแสดงความไม่พอใจอย่างชัดเจน เขาไม่สบอารมณ์ที่เพื่อนร่วมกลุ่มจ้องมองหญิงสาวอย่างเกินงาม เพราะรู้ดีว่าหากมีคนอื่นมาเห็นเข้า อาจเข้าใจผิดไปว่าเป็นกลุ่มวินที่หื่นกาม หรือโรคจิตได้ ซึ่งจะทำให้ภาพลักษณ์ของพวกเขาเสียหายอย่างย่อยยับ
แม้ในใจภาคินจะรู้สึกหงุดหงิดต่อการกระทำของเพื่อนๆ แต่ลึกๆ แล้วเขาเองก็อดยอมรับไม่ได้ว่าทรวงอกคู่สวยที่ใครๆ พูดถึงนั้นช่าง... “ใหญ่จริง” จนเขาเผลอคิดขึ้นในใจว่า “เธอเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์ร้ายกาจที่สุดเท่าที่เขาเคยเจอ”
หญิงสาวตรงหน้ามีเสน่ห์เย้ายวนเกินต้าน แม้ความกล้าหาญและความตรงไปตรงมาของเธอจะทำให้เขาหวั่นใจ แต่ความเย้ายวนที่แฝงอยู่ในท่าทีธรรมชาติกลับมีพลังดึงดูดใจเป็นอย่างมาก
แม้เขาจะเกรงกลัวความคาดเดาไม่ได้ในตัวเธอ เพราะไม่รู้ว่าเมื่อใดจะถูกเธอลวนลามอีกครั้ง แต่ความยั่วยวนที่เผยออกโดยไม่รู้ตัวกลับตราตรึงในความคิดของเขาอย่างลบเลือนไม่ได้