-12-

1248 คำ

-12- หลังจากกลับจากทะเลวันนั้นปลายฟ้าก็เก็บตัวไม่ไปเรียนหลายวันสภาพจิตใจเธอตอนนี้ไม่พร้อมจะพบเจอหรือตอบคำถามอะไรใครทั้งนั้น เธออยากใช้เวลาอยู่กับตัวเองมากกว่า และเรื่องนี้เธอก็ไม่ต้องการให้ใครรับรู้หรือรื้อฟื้นถึงมันอีก หากพัดชาและพิมพ์ดาวรู้คงกลายเป็นเรื่องใหญ่เธอไม่ต้องการข้องเกี่ยวอะไรกับเจวานอีก "ฟ้าแกโอเคไหม" พิมพ์ดาวถามขึ้นเป็นคนแรกหลังจากเห็นปลายฟ้ามาเรียนเป็นวันแรกหลังจากหยุดไปหลายวันตั้งแต่กลับจากทะเล "อือ โอเคสงสัยแดดทะเลแรงไปหน่อยเลยไม่ค่อยสบาย" "แน่ใจนะ" พัดชาที่นั่งฟังเงียบๆ ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง "ฉันดูเหมือนคนป่วยหรือไงยะ" "มากกก//มากกก" สองสาวตอบประสานเป็นเสียงเดียวกัน "เออน่าบอกไม่เป็นไรก็ไม่เป็นไรสิ ไปเรียนเถอะ" ปลายฟ้าพูดตัดบทเพื่อหลีกเลี่ยงคำถามจากเพื่อนรักทั้งสองเธอไม่อยากปั้นคำโกหกมาตอบพวกเธอ พัดชาและพิมพ์ดาวมองหน้ากันอย่างมึนงงแต่ก็ยอมเก็บของเดินตามปลายฟ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม