-13-

1215 คำ

-13- หลังจากวันนั้นเธอก็ต้องอยู่อย่างหวาดผวาคอยซ่อนตัวราวกับเป็นนักโทษหนีคดีเพราะไม่ต้องการให้เรื่องราวเลวร้ายฉายซ้ำขึ้นมาอีกครั้ง เธอรอจนกระทั่งถึงวันเรียนจบก็ตั้งปณิธานว่าจะไม่กลับมาเหยียบที่นี่อีกเด็ดขาด ปัจจุบัน "ได้วันนี้ฉันจะเล่นเกมกับนายเอง! " ปลายฟ้าพูดกับตัวเองด้วยน้ำเสียงมุ่งมั่น หากเกมนี้เธอต้องเป็นฝ่ายที่ต้องหนีไปตลอดชีวิตเกมนี้คงไม่มีวันจบสิ้นลงสักที ร่างบางลุกเดินไปยังห้องน้ำเพื่อชำระล้างร่างกายก่อนจะทิ้งตัวลงนอนเพราะความอ่อนเพลียทำให้คืนนี้เธอหลับสนิทกว่าทุกคืน @สนามบิน ปลายฟ้ามารอรับแซมแฟนหนุ่มที่สนามบินเพราะนี่ก็ใกล้จะถึงเวลาเครื่องลงจอดแล้วหากไม่มีการคลาดเคลื่อน ยืนรอได้ไม่นานก็เห็นชายหนุ่มหน้าตาคุ้นเคยเดินลากกระเป๋าออกมาจากเกต "เดินทางมาเหนื่อยไหมคะ" "นิดหน่อย" "ฟ้าขอโทษนะคะที่ทำให้พี่เป็นห่วง" ปลายฟ้าพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าและแววตารู้สึกผิด "ไม่เป็นไรเลยคิดซะว่าพ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม