ขย่มตอพ่อเลี้ยงในงานเลี้ยงรุ่น บทที่ ๔
757 คำ
บทที่ ๔
มือที่จัดแจงเสื้อผ้าด้านบน ก็เลื่อนลงมาปลดเข็มขัดของตัวเองออก พร้อมกับดึงกางเกงและชั้นในลงมาครึ่งหนึ่ง เมื่อไร้ปราการ แท่งเอ็นแท่งใหญ่ก็ดีดผึงตั้งโด่มาชี้หน้าเธอทันที เธอกะจากสายตาคาดว่านี่คงไม่ใช่เล็ก ๆ มากกว่าขนาดมาตรฐานชายไทยไปเยอะมาก เธอค่อย ๆ เอื้อมมือไปสัมผัสแท่งเอ็นช้า ๆ เมื่อเธอพยายามจะกำแท่งเอ็นอุ่นนั่นแล้วแต่มันล้นมือของเธอไม่สามารถกำให้มิดได้ เธอรูดขึ้นลงช้า ๆ สลับกับเร็ว ๆ สร้างความเสียวให้เขาเป็นอย่างดี
เธอสังเกตเห็นที่หัวแท่งเอ็นมีน้ำซึมออกมาเล็กน้อยเธอขยับนิ้วชี้ไปลูบวนที่หัวดอกเห็ดที่บัดนี้บานใหญ่โตอย่างไม่ประสา แต่ยิ่งสร้างความกระสันให้คนโดนกระทำเป็นอย่างมาก อาวัลลภครางอืออาในลำคออย่างเซ็กซี่ ยิ่งทำให้เธออยากลองชิมมากยิ่งขึ้น เธอไม่รอให้เขาชี้นำ ลิ้นเล็กของเธอค่อย ๆ ตวัดชิมที่ปลายหัว ก่อนจะวนรอบ ๆ ดอกเห็ดที่บานเต่ง ค่อย ๆ ไล่เลียลงมาตามแท่งเอ็นช้า ๆ เธอนึกสนุกกับมันราวกับกำลังกินไอติมแท่งโปรด เธอลูบไล้เลียวนอยู่แบบนั้นสักพักก่อนจะอ้าปากกว้างลงไปครอบดอกเห็ดดอกนั้น เธอค่อย ๆ กดหัวตัวเองลงไปช้า ๆ แต่ความใหญ่ที่มากกว่าริมฝีปากของเธอนั้น มันยิ่งทำให้เธอลำบากเล็กน้อย อารมณ์ที่คุกรุ่นของเขาพลุ่งพล่านทำให้เขาจับศีรษะเล็ก ๆ ของเธอไว้ก่อนจะเด้งเข้า ออก ในปากของเธออย่างถี่รัว
"อื้อ! อ่อก! อ่อก!"
เขาไม่สนใจเสียงครางของเธอ เด้งเข้าออกอยู่แบบนั้นสักพัก เจ้าแท่งเอ็นอุ่น ๆ ของเขาพองตัวขึ้นอีกก่อนจะกระตุกปล่อยน้ำอุ่น ๆ ออกมาทันที
"อ่อก! อ่อก!"
เขามองร่างเล็ก ๆ ของเธอที่บัดนี้ทำสีหน้าเหยเกอยู่เบื้องล่างเธอค่อย ๆ รูดปากออกจากแท่งเอ็นทำให้เห็นแก้มป่อง ๆ ของเธอที่คาดว่าภายในนั่นจะมีน้ำสีขาวขุ่นเป็นจำนวนมาก เธอเงยหน้าขึ้นมามองหน้าวัลลภเป็นเชิงถามว่าต้องทำยังไงต่อ วัลลภกระตุกยิ้มหนึ่งครั้งก่อนจะลูบหัวเธอเบา ๆ
"กลืนลงไปซิ"
เธอเบิกตากว้าง ก่อนจะส่ายหัวพรืดเป็นเชิงปฏิเสธ เขาลูบหัวเธออีกครั้ง แล้วย่อลงข้างๆ กระซิบเบา ๆ ที่ข้างหู
"พี่นิ่มยังทำความสะอาดอยู่นอกห้องโถง ถ้าไม่กลืนระวังพี่นิ่มจับได้นะ"
เธอทำหน้าเหยเกอีกครั้ง ก่อนจะค่อย ๆ กลืนน้ำอุ่น ๆ ของเขาที่อมเอาไว้ลงคอไปพรวดเดียวหมด ยิ่งทำให้เธอเหยเกขึ้นมาอีกครั้ง
"คาว"
อาวัลลภไม่ตอบอะไร ได้แต่หัวเราะเบา ๆ ก่อนจะลุกขึ้นดึงกางเกงมาสวมและจัดแจงเสื้อผ้าของตัวเอง
"คืนนี้เจอกันนะ เดี๋ยวอาขอไปนอนสักหน่อยโดนดูดพิษไปเยอะ รู้สึกหมดแรง"
เขาพูดทีเล่นทีจริงก่อนจะเดินออกไป ทิ้งให้พริ้งพราวนั่งอยู่ที่โซฟาหน้าแดงเป็นลูกตำลึงอยู่คนเดียว
"คุณพริ้งไม่สบายหรือเปล่าคะ ทำไมหน้าแดงจัง"
"พี่นิ่ม! เอ่อ.. เปล่าหรอกค่ะ พอดีพริ้งรู้สึกร้อน ๆ อาจจะเพราะแอร์ไม่ค่อยเย็นละมั้งคะ"
"อ่าวหรอคะ งั้นเดี๋ยวพี่นิ่มไปให้พี่ชัยมาดูแอร์ให้นะคะ สงสัยจะเสีย"
พี่นิ่มพูดจบก็รีบออกไปหาพี่ชัย ซึ่งพี่ชัยนั้นเป็นคนดูแลความเรียบร้อยของบ้านหลังนี้ และก็เป็นแฟนของพี่นิ่มด้วย เธอลุกขึ้นปิดทีวีก่อนจะเดินขึ้นไปชั้น2 ตรงเข้าไปที่ห้องตัวเองเพื่อพักผ่อนเช่นเดียวกัน เธอเดินผ่านห้องของคุณแม่และคุณอาก็เกิดอาการหน้าแดงขึ้นมาอีก รู้สึกได้เลยว่าเลือดสูบฉีดแรงมาก เธอยืนบิดไปมาที่หน้าห้องอยู่สักพัก ประตูห้องก็ถูกเปิดออกจากคนด้านใน วัลลภยืนกอดอกพิงประตูห้องจ้องมองเธอตั้งแต่ใบหน้า หน้าอก และส่วนล่างของเธออย่างจาบจ้วง
"ยังไม่พอใจหรอ ถึงมายืนรออยู่ตรงนี้"
"เอ่อ.."
"ถ้าติดใจขนาดนี้ .. งั้นเรามาต่อในส่วนที่ยังไม่ได้ทำกันดีกว่านะพริ้งพราว"
- ผู้เขียน
