บทที่ ๑
"ไอ้ต้าร์ วันนี้ไปกับพวกกูไหมวะ"
"กูขอถามเมียกูก่อนนะ ช่วงนี้อารมณ์ไม่ดีด้วย กูยังไม่อยากฟังมันบ่นยาว ๆ กูปวดหู"
"ถ้าเมียมึงไม่ให้มึงไป มึงก็พามันไปด้วยเลยดิ พวกกูไม่ซีอยู่แล้ว"
"เออ ๆ กูไปถามมันก่อน มึงก็รู้ใบหยกมันเหมือนชาวบ้านเขาที่ไหน"
"มึงนี่กลัวเมียไม่เลิกจริง ๆ "
"รอให้มึงมีบ้างเถอะไอ้ธี มึงจะรู้ซึ้งเหมือนกู มีเมียนึกว่ามีแม่"
"เออ ๆ ไว้ยังไงบอกกูด้วย ร้านเดิมนั่นแหละ"
ผมชื่อธี และกลุ่มเพื่อนของผมก็นักเที่ยวตัวยงปกติแล้วทุกวันหลังเลิกเรียน พวกผมจะต้องพากันไปจับกลุ่มกรอกเหล้า ม่อสาว อยู่ที่ร้านเหล้าที่ไหนสักที่ และที่ประจำที่ไปบ่อยสุดก็ร้านเหล้าของเฮียต้นญาติห่าง ๆ ของผมเอง ทุกครั้งที่ผมไปก็จะได้สิทธิพิเศษลดราคา ทำให้ไอ้พวกเพื่อน ๆ ก็ชอบลากผมไปที่ร้านเฮียเป็นประจำ จนตอนนี้เฮียต้นจำหน้าพวกเราได้หมดแล้ว
กลุ่มพวกเรามีกันอยู่ห้าคน ก็ม่อสาวกันไปเรื่อย เปลี่ยนสาวไม่ซ้ำหน้า จะมีแต่ไอ้ต้าร์ที่รายนี้นั้นมีเมียเป็นตัวเป็นตน จะเรียกเป็นตัวเป็นตนไหมก็ไม่รู้นะ เพราะสุดท้ายไอ้ต้าร์ก็ยังเห็นควงสาว ๆ ที่มันม่อได้ออกไปไหนต่อไหนบ่อย ๆ เท่าที่ได้ยินมันบ่น บอกว่าเมียมันนั้นขี้บ่น หงุดหงิดง่าย ไม่อ่อนหวานเหมือนสาว ๆ พวกนั้น มันเคยบอกเลิกไปก่อนหน้านี้วันถัดมาก็มีแผลพันแขน พันขามาที่มหาลัย ทำให้พวกผมนี่หัวเราะกันไปตั้งหลายวัน
"ไอ้ต้าร์มาไหมวะไอ้ธี"
"มันว่ามานะ แต่ได้ยินเหมือนเมียมันใช้ซักผ้าก่อนหรือไงนี่แหละ"
"กูนี่ยอมใจมันเลยวะ"
"เออ ๆ ช่างมันเถอะ พวกเราดื่มต่อรอมันละกัน"
"วันนี้มึงไม่หาเหยื่อหรอวะ"
"ยังไม่ถูกใจ พวกมึงไปก่อนเลยกูเฝ้าโต๊ะให้"
"งั้นเดี๋ยวกูมานะ กูเจอเหยื่อละ"
ผมโบกมือไล่ไอ้ก้องให้มันไปทำธุระของมัน แล้วหันมากระดกเหล้าสีอำพันลงคออย่างอารมณ์เนือย ๆ ช่วงนี้ผมรู้สึกเบื่อผู้หญิงพวกนี้ มองไปทางไหนก็เหมือน ๆ กันหมดไม่ตื่นเต้นไม่เร้าอารมณ์เลยสักนิด น้ำสีอำพันถูกกรอกเข้าปากไม่ขาดสาย แต่ก็ไม่สามารถทำให้ผมเมาได้หรอกนะ กับของแค่นี้บอกแล้วว่า พวกผมมันเซียน
"มาแล้วหรอมึง"
"เออ กว่ามันจะให้กูมาได้ เหี้ย! ผ้าเป็นตะกร้า เครื่องซักผ้าก็เสีย"
"เออ มึงก็ทำ ๆ ไปเถอะเดี๋ยวก็โดนพิษเมียมึงแขนขาเจ็บอีก"
"ไอ้เหี้ยธี นี่มึงบูลี่กูหรอ"
"ฮ่า ฮ่า"
"แล้ววันนี้มึงไม่ออกไปหรอวะ"
"กูเบื่อ มึงจะไปก็ไปเถอะ กูเฝ้าโต๊ะได้"
"ไอ้ก้องกับไอ้ทัพไปแล้วหรอ"
"ไปได้สักพักละ"
"กูว่าวันนี้จะออกไปหาสาวหมวย ๆ สักหน่อย มึงไม่ไปงั้นเฝ้าโต๊ะนะ"
"เออ"
ไอ้ต้าร์พูดจบก็เดินออกไปชนแก้วสาวสวยโต๊ะข้าง ๆ กระซิบกระซาบกันตามประสาพวกมัน ก่อนที่สาวสวยจะหอมแก้มมันแล้วพากันเดินออกไป ที่นี่ถึงจะดูเหมือนร้านเหล้าธรรมดา แต่ก็มีห้องไว้บริการเสร็จสรรพเรียกได้ว่าพร้อมรบเลยละ ไม่แปลกที่พวกผมจะชอบมาที่นี่ ผมกระดกน้ำสีอำพันแก้วแล้วแก้วเล่าก็ยังไม่มีใครมา พอรู้ตัวอีกทีก็มีสาวสวยอุ่นน่าเจี๊ยะเดินมานั่งที่โต๊ะข้างผมโดยที่ผมยังไม่อนุญาต
"มาคนเดียวหรอคะ"
"มากับเพื่อน เพื่อนไปอี๊อ๊า"
"แล้ว .. คุณไม่อยากไปอี๊อ๊าบ้างหรอคะ"
สิ้นสุดคำพูดของเธอ นิ้วเรียวของเธอก็วางที่หน้าขาของผมพรางลูบไล้ยั่วยวน เธอขยับเข้ามานั่งใกล้อีกหน่อยยกขาขาว ๆ ที่ถูกปิดทับด้วยกระโปรงสั้นจุ๊ดจู๋มาพาดขาผมอย่างจงใจ มือข้างที่ถือแก้วเหล้าก็ยกมาขอชนแก้วกับผมอย่างช่ำชอง ผมก็ไม่อยากปฏิเสธสาวสวยซะด้วยสิ ผมปล่อยให้เธอทำตามที่เธออยากทำ เธอพยายามลูบไล้สอดมือเข้าไปที่ขอบกางเกงของผม และแล้วมือของเธอที่ไม่อยู่นิ่งชะงักไปเมื่อผมไม่มีท่าทีว่าจะเล่นด้วย ก็บอกแล้วว่าผู้หญิงแบบนี้ผมจัดจนเอียนแล้ว ไม่น่าตื่นเต้นเลยสักนิด
"คุณมันน่าเบื่อชะมัด"
"ผมก็ไม่ได้บอกว่าผมจะเอาคุณนะ"
ผมพูดแค่นั้น เธอก็ฟึดฟัดออกไปจากโต๊ะทันที ด้วยอารมณ์ที่ไม่จอยสักเท่าไหร่ ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงจับเธอยัดมันตรงนี้แล้ว แต่ตอนนี้ผมอยากได้ที่มันเร้าใจกว่านั้น และแล้วไอ้ความคิดชั่วช้าของผมก็ผุดชื่อของผู้หญิงคนหนึ่งขึ้นมาในหัวซะอย่างนั้น
"ถ้าเอาเมียเพื่อน มันจะเร้าใจตื่นเต้นไหมวะ"