“ไหมก็หิวค่ะ”
“หิวข้าวเหรอ”
“หิวอาเดชนั่นแหละ” เธอกระซิบบอกที่ริมหู ดนุเดชครางเบาๆ ในความน่ารักของเด็กสาว
“ที่อาเดชถามว่าข้าวกล่องอร่อยไหม อยากได้คำตอบไหมคะ” เธอเอ่ยถาม
“ครับ” คนอุตส่าห์ลุกมาทำข้าวกล่องตั้งแต่หัวรุ่งตอบรับเสียงนุ่มหู
“ขยับหูเข้ามาสิคะ จะบอกว่าอร่อยไหม” ดนุเดชขยับใบหน้าเข้าไปหา ตะแคงหูให้เธอแล้วกระซิบบอก หญิงสาวโอบกอดรอบคอหนาของเขาเอาไว้ก่อนจะหอมแก้มเขาฟอดใหญ่
“อร่อยมากค่ะ” เสียงหวานๆ ของเธอที่ดังอยู่ริมหูทำให้ร่างกายชายของเขาสั่นสะท้าน ยิ่งปากนุ่มร้อนขบเม้มเบาๆ เขาก็ยิ่งมีอารมณ์ปรารถนาอย่างรุนแรง มือซนของเธอลูบไล้แผงอกกว้างของเขา ก่อนจะสอดแทรกเข้าไปในตัวเสื้อเพื่อลูบผิวเรียบตึงอบอุ่น ดวงหน้าหวานขยับเล็กน้อยก่อนจะช้อนสายตาขึ้นมอง ใบหน้าของเขาแดงก่ำหายใจรุนแรงขึ้นกว่าเมื่อครู่นัก
ดนุเดชบดจูบปากแสนหวานของสาวน้อย มือของเขาก็เลื่อนลูบไปตามผิวกายหอมกรุ่นของเธอ ลมหายใจร้
