“เรียนจบแต่งงานกันนะ” เขากระซิบบอกเสียงหวานที่ริมหู ลูบไล้สะโพกเปลือยของเธอเล่น
“อีกตั้งหลายเดือนนี่คะ” ใยไหมตอบกลับเสียงสะท้าน มือซนของเธอเลื่อนลูบลงไปกลางหว่างขาของเขา
“อารอได้ แต่ห้ามงกกับอา”
“งกอะไรคะ”
“ถ้าอาหิวต้องให้กิน” คนแก่เรียนแบบเขาพูดแบบนี้ก็เป็นด้วย
“ขอกันแบบนี้เลยเหรอคะ”
“ก็บอกแล้วว่าเป็นแฟนกับอาต้องได้ตัวอาไปด้วย”
“บอกตอนไหนกันคะ”
“เด็กขี้ลืม จำครั้งแรกที่เราเจอกันได้ไหม” เขากระซิบถาม
“จำได้ค่ะ” พอเธอตอบแล้วหน้าแดง ครั้งแรกเธอไปบอกใครต่อใครว่าเขาเป็นแฟน น่าอายจะตายไป
“รู้ไหมว่าวันนั้นอาตกหลุมรักเด็กขี้ตู่คนนี้เข้าอย่างจัง”
“แน่ะ!” เธออุทานขยับออกห่างเล็กน้อยเพื่อมองหน้าเขา ในจังหวะที่เขาก้มใบหน้าลงมาสบประสานสายตาพอดิบพอดี
ใยไหมเห็นความจริงใจในแววตาของเขา เธอจุมพิตปลายคางสากของเขาเบาๆ ดนุเดชจุมพิตหน้าผากนูนเกลี้ยงของเธออย่างแสนรัก ดึงเธอมากอดแนบอกอย่างหวงแหนสุดใจ
