“เอาเถอะ จากนี้ก็ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวกับเราแล้วล่ะ เธอป่วยก็ต้องรักษาต่อไป ถ้าไม่ได้กลับเข้ามาก็ไม่เดือดร้อนแล้วล่ะ” “ใช่หมอภาสพูดถูกเลย เออว่าแต่คุณพ่อของอลิศอาการเป็นยังไงบ้างล่ะภาส” “พรุ่งนี้ก็ออกจากโรงพยาบาลแล้ว นายเตรียมตัวไปงานเลี้ยงหรือยัง รวิศบอกว่าให้นายเคลียร์งานให้เรียบร้อย มันย้ำมาสามรอบ” “ไอ้หมอนี่จริง ๆ เลยนะ ยังย้ำมากับนายอีก ฉันไปแน่นอนวันนั้นจอยว่างพอดีจะพาจอยไปด้วย นายเองก็เคลียร์งานด้วยก็แล้วกันแล้วว่าแต่ว่า…คุณลุงรู้หรือยัง เรื่องนายกับ อลิศน่ะ” “หึ เธอยังไม่ยอมให้บอก” “ปัดโธ่ไอ้เพื่อนบื้อ เรื่องแบบนี้จะรอทำไมโน่นดูอย่างผมสิครับ ดูนิ้วแฟนผมเสียก่อน” “อะไรนะ…นี่คุณ!!” “ไม่ใช่แค่แหวนเพชรที่นิ้วนะ ผมพึ่งพาจอยไปตรวจครรภ์มาแล้วก็ลงไปเจอพวกคุณนั่นแหละ รีบ ๆ เข้า ถ้าไม่ยอมก็รวบหัวรวบหางไปเลย” “จะบ้าเหรอ!!” “เอ๊า ก็จริงใจเสียอย่าง แหวนเพชรน่ะต้องเตรียมให้พร้อม เก็บติดตั