ญานิศามองหน้าหมอภาสสลับกับมองที่อลิศที่ยังก้มกินบลูเบอร์รี่ชีสเค้กของเธอต่อโดยไม่ได้สนใจนิศาแม้แต่นิดเดียวและหมอภาสยังไม่ลืมที่จะเอื้อมไปเช็ดปากให้เธออีกครั้ง
“หล่นหมดแล้ว”
“นี่หมายความว่ายังไงกันคะหมอภาส”
“หมายความว่ายังไงของคุณคืออะไรงั้นเหรอ คุณต้องการให้ผมพูดอะไรกันแน่แล้วคุณมาที่นี่อีกทำไมกัน”
“หรือว่าเรื่องวันนั้นเป็นพวกคุณที่รวมหัวกันทำให้นิศาถูกไล่ออก”
“ทำตัวเองทั้งนั้นยังมีหน้ามาโทษคนอื่นอีก”
อลิศพูดขึ้นมาโดยไม่มองหน้านิศา เธอยังกล้าตักเค้กให้หมอภาสกินต่อหน้าเธออีกด้วยเขาเองก็รับมาอย่างเสียไม่ได้เมื่อถูกอลิศถลึงตาใส่
“เธอว่าอะไรนะยัยเด็กฝึกงาน”
“ก็ว่าตามที่เห็นค่ะ คุณเภสัชที่บกพร่องต่อหน้าที่จนโดนไล่ออก”
“แก!!”
“หยุดนะ!! ญานิศา ถ้าคุณจะมาสร้างความวุ่นวายในนี้ล่ะก็ผมคงต้องเรียกเจ้าหน้าที่มาลากตัวคุณออกไป”
หมอภาสพยักหน้าให้กับพนักงานที่ยืนมองอยู่ พนักงานคนนั้นเดินออกจากร้
