นิ้วเรียวยาวไถหน้าจอมือถือ ดวงตากลมโตล้อมไปด้วยแพขนตามองภาพทะเลสวยระยิบระยับแล้วก็ถอนหายใจออกมาน้อยๆ
ตึ๊ง ตึ๊ง ตึ๊ง
จัสมิน : เดือนหน้าก็ปิดเทอมแล้วนะ ไปไหนกันดี?
ยะหยา : ภูเก็ตดีป้ะ ใกล้ดี
: ทะเลสวยด้วย
จัสมิน : ก็น่าไปนะ
: ไม่เคยไปทะเลด้วยกันแบบสามคนสักที
ยะหยา : จริง! ชวนทีไรยัยต้นหอมเทตลอด
: รอบนี้แกจะไปใช่ไหมต้นหอม?
“เอาไงดีนะ...”
เสียงหวานของ ‘ต้นหอม’ คุยกับตัวเองขณะที่แม้ว่าเมื่อก่อนจะชอบไปที่นั่นบ่อยแค่ไหน แต่หลังจากเหตุการณ์ในตอนเด็กที่เธอไปเล่นน้ำที่ทะเลแล้วถูกคลื่นซัดเกือบจมน้ำ และต้องเข้ารักษาที่โรงพยาบาลตั้งหลายคืนจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด ก็เป็นแผลใจให้กับเธอมาโดยตลอด ตั้งแต่นั้นมาจึงไม่เคยไปเหยียบทะเลอีกเลย
จัสมิน : ว่าไง?
: อ่านแล้วตอบด้วยย่ะ!
ยะหยา : ไปเหอะน่า
: ฉันเอฟบิกินี่มาเผื่อแล้วเนี่ย~
ต้นหอม : เดี๋ยวฉันลองไปขอพ่อดูก่อนแล้วกัน
เธอยังไม่สามารถยืนยันคำตอบนี้ได้ เพราะเหตุการณ์ครั้งนั้นไม่ได้ส่งผลกับเธอแค่คนเดียว แต่พ่อของเธอก็เช่นกัน เธอกับท่านมีกันแค่สองคนพ่อลูก หลังจากผ่านเหตุการณ์เฉียดตายมาครั้งหนึ่ง ก็ยิ่งหวงแหนและประคบประหงมเธอยิ่งกว่าไข่ในหิน จะทำอะไรก็ต้องขอความเห็นจากพ่อก่อน แม้ตอนนี้จะอายุยี่สิบแล้วก็ตามที
“อยากไปทะเลอีกครั้งจัง...” ต้นหอมบ่นงึมงำคนเดียวในห้องนอน
ร่างเย้ายวนกลิ้งไปมาบนเตียงกว้าง คิดอะไรในหัวอยู่นาน สุดท้ายก็ตัดสินใจได้แล้วรวบรวมความกล้าเดินเข้าไปหาผู้เป็นพ่อในห้องทำงานชั้นสองทันที
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“พ่อว่างคุยหรือเปล่าคะ?” เธอยืนถามหน้าประตู
“เข้ามาสิต้นหอม”
เสียงทุ้มตะโกนตอบมาจากด้านใน เธอจึงหมุนลูกบิดเดินไปนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามโต๊ะทำงานด้วยความประหม่าไม่น้อย
“เอ่อ...พะ พ่อคะ”
“ว่าไงหื้ม?”
‘ดำรงค์’ ถามขณะที่สายตายังไม่ละจากแฟ้มเอกสารตรงหน้า
“คือ...ปะ ปิดเทอมนี้หนูอยากไปเที่ยวทะเลกับเพื่อนค่ะ พ่อคิดว่าไงคะ?”
“...” ร่างหนาชะงักไปเมื่อได้ยินประโยคนั้น
ตั้งแต่ต้นหอมเกือบจมน้ำในทะเลเมื่อตอนยังเด็ก ก็แทบไม่พูดถึงเรื่องทะเลให้ได้ยินเลย นี่เป็นครั้งแรกที่เธอมาขอเรื่องนี้ด้วยตนเอง จึงรู้สึกประหลาดใจและเป็นห่วงไม่น้อย
“หนูไม่กลัวแล้วเหรอต้นหอม แน่ใจนะว่าอยากไปจริงๆ?”
“ไอ้กลัวมันก็กลัวอยู่หรอกค่ะ...แต่ว่าหนูชอบทะเลนี่นา พ่อก็รู้”
ต้นหอมตอบกลับเสียงอ้อมแอ้ม
“เฮ้อ...” ดำรงค์ถอดแว่นออก แล้วเงยหน้าสบตากับลูกสาว นิ่งคิดใช้ความคิดครู่หนึ่งก็เอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ถ้าอยากไปจริงๆ เดี๋ยวพ่อจ้างครูสอนว่ายน้ำส่วนตัวมาให้ก่อน ว่ายเป็นเมื่อไหร่ พ่อถึงจะอนุญาตให้ไป”
“อึก...แต่ว่า”
“ไม่มีแต่ ไม่ว่าจะเล่นน้ำหรือไม่เล่น ก็ต้องว่ายให้เป็น”
“แต่พ่อคะ”
“เดี๋ยวพ่อให้ลูกน้องไปหาครูเก่งๆ มาให้ ไม่งั้นพ่อคงวางใจให้หนูไปเที่ยวไม่ได้หรอก เข้าใจพ่อใช่ไหมต้นหอม?” แววตาของเขาฉายแววกังวลอย่างเห็นได้ชัด ต้นหอมจึงถอนหายใจยาวๆ ทีหนึ่งแล้วพยักหน้าตกลง
“อื้อ...หนูจะพยายามค่ะ ขอบคุณนะคะพ่อ”
ต้นหอมคลี่ยิ้มอ่อนโยนให้ผู้เป็นพ่อ คุยกันต่ออีกเล็กน้อยเธอก็ขอตัวกลับไปที่ห้องของตัวเอง
ตอนแรกนึกว่าพ่อจะปฏิเสธทันทีเสียอีก แต่เรื่องที่ให้ฝึกเรียนว่ายน้ำก็ไม่ได้เหนือความคาดหมายนักเพราะท่านก็เคยเปรยเรื่องนี้ตั้งแต่ยังเด็ก แต่เธอร้องไห้งอแงและยืนกรานว่าจะไม่ว่ายน้ำอีกเด็ดขาด ท่านถึงไม่เคยพูดเรื่องนี้ขึ้นมาอีกเลย
“ปิดเทอมนี้น่าจะไม่ทัน...คงต้องเลื่อนไปเป็นเทอมหน้าแล้วล่ะ”
ต้นหอมรู้สึกท้อเล็กน้อย แต่ว่าที่ผ่านมาเธอก็เป็นคนที่เรียนรู้ได้เร็วในระดับหนึ่ง ถ้าไม่ติดเรื่องความกลัว เธอก็คงใช้เวลาฝึกว่ายน้ำไม่นานนัก
หวังว่าครูสอนว่ายน้ำของเธอจะไม่โหดจนเกินไปนะ...
สามวันต่อมา
“อึก...ถอนตัวตอนนี้ยังทันไหมเนี่ย”
เสียงหวานของต้นหอมเอ่ยอย่างนึกประหม่า เธอหมุนตัวซ้ายขวาหน้ากระจกอย่างไม่ค่อยมั่นใจนัก เพราะว่าพ่อของเธอบอกว่าครูสอนว่ายน้ำเป็นผู้ชายวัยสามสิบกว่า
เธอนึกว่าพ่อจะจ้างครูผู้หญิงมาเสียอีก
แบบนี้ก็เขินแย่เลยสิ!
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“คุณหนูคะ ครูสอนว่ายน้ำไปรอที่สระแล้วนะคะคุณหนู”
เสียงของแม่บ้านเคาะประตูเรียก
“ค่าป้าจิต เดี๋ยวหนูรีบตามไป บอกคุณครูว่าขอห้านาทีนะคะ”
“ค่าคุณหนู”
ว่าแล้วก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินห่างออกไป
“เฮ้อ เอาเถอะ...มาถึงขั้นนี้แล้ว” ต้นหอมเรียกกำลังใจให้ตัวเอง หยิบเสื้อคลุมอาบน้ำสีขาวมาสวมทับแล้วเดินออกจากห้องไปยังสระว่ายน้ำส่วนตัวหลังบ้าน ซึ่งเป็นโดมกระจกใสขนาดใหญ่ และข้างในก็มีคุณพ่อกำลังคุยอยู่กับครูสอนว่ายน้ำหน้าตาดูใจดีคนหนึ่งอยู่
“อ้าว มาแล้วเหรอ สวัสดีครูกันต์สิลูก”
เสียงของดำรงค์ผู้เป็นพ่อกวักมือเรียกลูกสาวเข้าไปหาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“สะ สวัสดีค่ะครูกันต์” เธอยกมือไหว้อย่างนึกประหม่าในใจ แม้หน้าตาเขาจะดูเป็นคนใจดี แต่ตอนสอนก็อาจจะโหดมากก็ได้
“สวัสดีครับหนูต้นหอม”
เสียงทุ้มของ ‘กันต์’ ครูหนุ่มวัย 34 ปีทักทายด้วยสีหน้าอ่อนโยน
“ฝากลูกผมด้วยนะครับครู แกอาจจะขี้อาย แล้วก็กลัวการว่ายน้ำอยู่บ้าง แต่แกเป็นเด็กตั้งใจเรียน ถ้าค่อยๆ สอนไปทีละอย่าง แกต้องทำได้ดีแน่”
“ไม่ต้องกังวลเลยครับคุณพ่อ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผมเอง”
“ถ้าอย่างนั้นผมก็ค่อยวางใจหน่อย...งั้นตั้งใจเรียนนะลูกนะ พ่อต้องเข้าไปบริษัทแล้ว” ประโยคหลังดำรงค์หันมาคุยกับลูกสาว
“ค่ะพ่อ ไว้เจอกันค่ะ” เธอเดินเข้าไปสวมกอดผู้เป็นพ่อแน่นๆ ทีหนึ่งก่อนที่ร่างท้วมจะผละออกแล้วเดินจากไป ตอนนี้ในสระว่ายน้ำจึงเหลือเพียงแค่ครูกับเธอแค่สองคน
“เอ่อ...นะ หนูต้องทำอะไรบ้างคะ”
“อันดับแรกก็ไปล้างตัวแล้วมาวอร์มร่างกายกันก่อนแล้วกัน เดี๋ยวครูขอไปเปลี่ยนชุดแป๊บนึง”
“ค่ะ...” ต้นหอมพยักหน้ารับรู้ พอเขาหันหลังไปเปลี่ยนชุดในห้องน้ำ เธอก็ค่อยๆ คลี่ชุดคลุมสีขาวออกจนเผยให้เห็นสัดส่วนโค้งเว้าด้านใน แล้วเดินไปล้างตัวตรงฝักบัวข้างๆ สระ
“เสร็จหรือยังหนูต้น...”
เสียงเขากลืนหายไปในลำคอเมื่อออกมาจากห้องน้ำแล้วพบกับภาพตรงหน้า
ตอนนี้ต้นหอมอยู่ในชุดว่ายน้ำวันพีชสายเดี่ยวแหวกหลังสีดำธรรมดาๆ ไม่ได้หวือหวาอะไร แต่ด้วยหุ่นทรงนาฬิกาทราย อกเป็นอก เอวเป็นเอว แถมก้นก็อวบอัดน่าขย้ำ ผิวขาวจั๊วราวกับหยวกกล้วย แม้จะอยู่ในชุดที่ไม่ได้โป๊ แต่พอเป็นเธอใส่มันกลับดูเย้ายวนจนเกินจะห้ามใจ จนอะไรด้านล่างเริ่มปวดหนึบอย่างห้ามไม่ได้
อ่าส์...เขาไม่ควรคิดลามกกับลูกศิษย์ตัวเองแบบนี้เลย
แต่หุ่นเธอมันช่างน่า...
“ครูคะ?”
เสียงหวานเรียกเมื่อเห็นว่าคุณครูนิ่งค้างไปครู่หนึ่ง
“เอ่อ มาเริ่มวอร์มร่างกายตามครูนะ”
“ได้ค่ะ” เธอยิ้มให้ ก่อนจะขยับมายืนข้างๆ ห่างออกไปสองช่วงแขนแล้วเริ่มวอร์มร่างกายตามคุณครูอย่างตั้งอกตั้งใจ
ระหว่างนั้นเธอก็ลอบสังเกตคุณครูสอนว่ายน้ำด้วยความสนใจ เขาเป็นคนที่หน้าตาใจดี หุ่นดี สูงใหญ่ และกล้ามเนื้อสวยงาม พอสวมเพียงกางเกงว่ายน้ำสีดำตัวเดียวก็ยิ่งเห็นร่างบึกบึนของเขาอย่างชัดเจน
“อึก...” ต้นหอมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก แก้มใสแดงระเรื่อขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อสายตาเจ้ากรรมดันมองต่ำลงไปแล้วพบว่าตรงกลางเป้ากางเกงของคุณครูมันนูนขึ้นมามากกว่าปกติ
“เอาล่ะ ทีนี้เรามาเรียนพื้นฐานกันก่อน วันนี้ครูจะพาเริ่มเบาๆ ด้วยการฝึกหายใจก่อนแล้วกัน” กันต์เอ่ยเสียงเรียบ
“โอเคค่ะครู”
เด็กสาวพยักหน้ารับอย่างว่าง่าย ทำตามที่เขาบอกอย่างเคร่งครัดทุกอย่าง กระทั่งเริ่มชิน เขาก็ให้เธอไปนั่งหย่อนขาตรงขอบสระเพื่อทำความคุ้นเคยกับน้ำ
“ไหวไหม?”
“วะ ไหวค่ะ” ต้นหอมพยักหน้ารับก่อนจะค่อยๆ หย่อนขาลงไปด้วยความประหม่าไม่น้อย
แต่น่าแปลกที่เธอไม่ได้หวาดกลัวมันอย่างที่คิด...
ผ่านไปสักพักพอเริ่มปรับตัวได้ เขาก็สั่งให้เธอนอนคว่ำให้ลำตัวอยู่บนขอบสระ ให้หน้าอยู่ระดับเดียวกับน้ำ
“ประมาณนี้หรือเปล่าคะ?”
“อึก ชะ ใช่...” กันต์กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เพราะท่านี้ทำให้เห็นแผ่นหลังนวลเนียน และก้นอวบอัดด้านหลังของเธออย่างเต็มตา
อ่าส์...หุ่นน่าเอาฉิบหาย!