ลิขิตรักยอดดวงใจ

คนโรคจิต

รถยนต์หรูกำลังขับเคลื่อนออกไป ในขณะที่ปาลิดาได้แต่นั่งสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว ก่อนที่เธอจะตั้งสติแล้วเอ่ยถามชายหนุ่มถึงคำพูดของเขาเมื่อสักครู่

“ที่คุณพูดเมื่อกี้หมายความว่ายังไงคะ” ปาลิดาเอ่ยถามเสียงเครียด

“คุณก็แค่แกล้งหายไปตามที่ใครบางคนต้องการ จากนั้นก็ค่อยกระชากหน้ากากพวกมันออกมา” ภูษิตเอ่ยออกมาราวกับว่ามันเป็นเรื่องที่ง่ายดาย

“คุณพูดเหมือนมันทำง่ายเลยนะคะ” ปาลิดาเอ่ยออกมาเสียงขุ่น

“มันก็ไม่ยากหรอกถ้าจะทำ” ภูษิตเอ่ยด้วยท่าทีสบายใจ

“ลำพังฉันตอนนี้ฉันยังเอาตัวไม่รอดเลย แล้วฉันก็ไม่กล้าไว้ใจใครในตอนนี้ด้วย” ปาลิดากล่าวด้วยความวิตกกังวล

“คุณกล้าที่จะไว้ใจผมมั้ยล่ะ” ภูษิตเอ่ยถามพร้อมกับหลิ่วตาให้หญิงสาว ซึ่งถ้าตอนนี้เป็นสถานการณ์ปกติ ปาลิดาคงคิดว่าชายหนุ่มคนนี้ช่างมีเสน่ห์เหลือเกิน

“คุณคือใครฉันยังไม่รู้จักเลย แล้วฉันจะกล้าไว้ใจคุณได้ยังไง” ปาลิดาเอ่ยด้วยอาการลังเลอย่างชัดเจน

“ผมภูษิต ธนเกียรติเกรียงไกร ถ้าหากคุณไว้ใจผม ผมยินดีช่วยเหลือคุณ แต่ผมไม่ได้ช่วยฟรีๆนะ ผมมีข้อแลกเปลี่ยน” ภูษิตแอบยิ้มร้าย ในขณะที่สายตาคมกริบจดจ้องไปที่ใบหน้างามของหญิงสาว

“ข้อแลกเปลี่ยน? อ๋อ...คุณต้องการเงินใช่มั้ย เท่าไหร่ว่ามาเลย ฉันทุ่มไม่อั้นถ้าคุณทำสำเร็จ” ปาลิดาเอ่ยขึ้นมาด้วยความเคยชิน เพราะสำหรับเธอเงินเท่านั้นที่จะช่วยแก้ปัญหาทุกอย่าง

“แต่เผอิญว่าผมไม่ต้องการเงินน่ะสิ” ภูษิตยิ้มอย่างมีเล่ห์เหลี่ยมให้กับหญิงสาว

“อ้าว...ถ้าไม่ต้องการเงินคุณต้องการอะไร หุ้นส่วนบริษัทของฉันเหรอ” ปาลิดาเริ่มไม่พอใจชายหนุ่ม เธอไม่รู้ว่าเขากำลังเล่นอะไรกับเธออยู่

“แค่งานที่บริษัทผมก็เยอะอยู่แล้ว ผมคงไม่อยากได้หุ้นส่วนที่บริษัทคุณหรอก” ภูษิตเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม ผู้หญิงคนนี้ช่างซื่อเหลือเกิน นี่ยังไม่รู้อีกเหรอว่าผู้ชายต้องการอะไรจากผู้หญิง

“ฉันไม่อยากเดาแล้ว คุณอยากได้อะไรก็บอกมา” ปาลิดาเอ่ยด้วยความรู้สึดหงุดหงิดใจเป็นอย่างยิ่ง

“ผู้หญิงสวยๆ แบบคุณคิดดูสิครับว่าผมอยากได้อะไรจากคุณ” ภูษิตเอ่ยด้วยแววตายิ้มกริ่ม เพราะถ้าได้เธอมาครอบครอง มั้นก็คุ้มที่จะเสี่ยงช่วยเหลือเธอ

“คุณจะบ้าเหรอ คุณคิดอะไรสกปรก ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวนะ” ปาลิดาเอ่ยด้วยความโมโห นาทีนั้นเธอฟาดฝ่ามือไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มตรงหน้าด้วยความไม่พอใจ นี่เขาคิดว่าเธอเป็นใคร ทำไมถึงยื่นข้อเสนอแสนสกปรกอันนี้มาได้