ลิขิตรักยอดดวงใจ

คนโรคจิต...2

“อย่าทำแบบนี้นะ แกรู้ใช่มั้ยว่าถ้าฉันกลับไปได้ ฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่” ปาลิดาขู่อาฆาตชายหนุ่ม ทำให้วีกิจบอดี้การ์ดของภูษิตซึ่งตอนนี้ทำหน้าที่ขับรถอยู่ ได้แต่หลุดขำกับท่าทางของหญิงสาว เพราะคนอย่างผู้หญิงคนนี้เหรอจะทำอะไรเจ้านายเขาได้

“กลับไปให้ได้ก่อนแล้วกันนะ” ภูษิตยิ้มเยาะอีกครั้ง

“ทำไมฉันต้องมาเจอคนโรคจิตแบบแกด้วย” ปาลิดารำพึงด้วยความกล้ำกลืน

“บางทีเธออาจจะเปลี่ยนใจก็ได้นะถ้าได้ใกล้ชิดฉัน” ภูษิตเอ่ยด้วยความมั่นใจ

“ไม่มีวันนั้นหรอก” ปาลิดาสวนกลับไปทันที

“เอาเป็นว่าฉันจะคอยดูแล้วกันนะ” ภูษิตแอบยิ้มร้าย “วีกิจผมต้องการไปที่คอนโด” ภูษิตเอ่ยกับวีกิจก่อนที่จะรูดม่านปิดเพื่อให้ความเป็นส่วนตัวที่มากขึ้น แต่สิ่งที่ชายหนุ่มทำกลับทำให้หญิงสาวรู้สึกกลัวมากขึ้น

“ปิดทำไม” ปาลิดาเอ่ยออกมา เพราะเธอเชื่อมั่นว่าถ้ายังมีบุคคลที่สาม ชายคนนี้คงไม่กล้าทำอะไรเธออย่างแน่นอน

“ก็อยากสำรวจคนปากดีดูน่ะสิว่าอย่างอื่นจะดีเหมือนปากมั้ย” ภูษิตเอ่ยด้วยรอยยิ้ม ซึ่งเป็นยิ้มที่ทำให้หญิงสาวรู้สึกหวั่นไหวขึ้นมาอย่างแปลกๆ ทั้งที่ใจเธอรู้สึกไม่พอใจกับการกระทำของเขา แต่ไม่รู้ทำไมเธอถึงเผลอไปรู้สึกเช่นนั้นได้

“จะบ้าเหรอนี่คุณจะทำอย่างที่พูดจริงๆเหรอ” ปาลิดาลองพูดจาดีๆกับเขา เผื่อว่าเขาจะใจอ่อนและปล่อยเธอไป

“พูดจาดีๆ กับเขาก็เป็นเหรอ” ภูษิตขบขันกับท่าทีที่เปลี่ยนไปของหญิงสาว

“ก็เป็นนะสิคะแต่ถ้าพูดดีๆ กับคุณ แล้วฉันขอโทษคุณคุณจะปล่อยฉันไปมั้ยคะ” ปาลิดาเอ่ยอย่างมีความหวัง แววตาของเธอกำลังเว้าวอนชายหนุ่มอยู่

“ตอนนี้ผมคงปล่อยคุณไปไม่ได้ เพราะผมรู้สึกว่าร่างกายของผมมันกำลังต้องการคุณ” ภูษิตเอ่ยออกมาด้วยแววตาที่เป็นประกายวาววับ

ปาลิดาได้ยินเช่นนั้น ความอดทนของเธอก็หมดสิ้นลงทันที หญิงสาวฟาดฝ่ามือเรียวเล็กเข้าไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มด้วยความรุนแรง ตอนนี้ใบหน้าของภูษิตนั้นแดงเถือกจากแรงตบเมื่อสักครู่ ก่อนที่เขาจะหันกลับมามองที่คนตัวเล็กแต่มือหนักเช่นปาลิดา โดยไม่คาดคิด ชายหนุ่มระดมจูบเข้าใส่หญิงสาวด้วยความรุนแรง ตอนนี้เขาไม่สามารถควบคุมโทสะที่กำลังเกิดขึ้นได้

ชายหนุ่มยังคงระดมจูบเข้าใส่หญิงสาวเสียจนเธอรู้สึกหายใจไม่ทัน ปาลิดาผลักไสเขา ทั้งทุบเข้าที่แผ่นหลังหนาของชายหนุ่ม แต่ไม่มีท่าทีว่าแผ่นหลังกว้างนี้จะสะทกสะท้านแม้แต่น้อย เขายังคงขบเม้มที่เรียวปากเล็กด้วยความรุนแรง ก่อนที่ดันลิ้นอุ่นชื้นเข้าไปยังเรียวปากเล็กของหญิงสาว

ปาลิดาพยายามที่จะขบกัดลิ้นของชายหนุ่มเพื่อหยุดการคุกคามของเขา แต่ไม่ว่าเธอจะพยายามเท่าไหร่ เธอก็ไม่สามารถทำร้ายเขาได้แม้แต่น้อย ในขณะที่ภูษิตก็ได้แต่รุกเข้าใส่หญิงสาว และไม่ยอมปล่อยให้เธอเป็นอิสระ จนกระทั่งรถยนต์หรูเคลื่อนมาจอดยังลานจอดรถของคอนโดของเขา ชายหนุ่มจึงยอมถอนริมฝีปากออกจากเรียวปากเล็ก ที่ตอนนี้บวมเจ่อด้วยความรุนแรงจากเขา

ชายหนุ่มรีบอุ้มหญิงสาวขึ้นพาดบ่า แล้วเดินเข้าไปยังคอนโดของเขา ซึ่งตอนนี้คงไม่มีใครมาช่วยเธอได้ เนื่องจากว่าชั้นนี้ทั้งชั้นคือพื้นที่ส่วนของเขาทั้งหมด

“ปล่อยนะไอ้บ้า” ปาลิดาทั้งทุบทั้งด่าทอชายหนุ่ม แต่เขาก็ไม่สนใจ ยังคงเดินหน้าพาหญิงสาวเข้าไปที่คอนโดของเขาด้วยฤทธิ์ของโทสะที่ถูกปลุกโดยแม่สาวคนที่อยู่บนบ่าของเขานั่นเอง