พอมาถึงคุณป๋าก็จ่ายค่าเสียหายให้กับป้าขาว ที่ทำให้รถมีรอยกระสุนนั่นแหละ มันใช่เรื่องหรือเปล่าล่ะ
พอป้าขาวเห็นว่าที่รถมีกระสุนปืนเจาะอยู่ก็ตกอกตกใจยกใหญ่ ถามกับฉันว่าไปทำอะไรมา แล้วก็หมุนๆ ตัวฉันเพื่อเช็คดูว่ามีรอยแผลหรือเปล่า บอกว่าไม่มีอะไร ไม่มีอะไรป้าขาวก็ไม่ยอมเชื่อ ต้องดูด้วยสายตาตัวเองให้แน่ใจ
กว่าจะยอมปล่อยให้ฉันกลับขึ้นมาบนดอยก็เกือบค่ำมืดแหนะ
“ปวดขาชะมัด คืนนี้เธอคงต้องทำให้ฉันแล้วแหละ ปวดขาขนาดนี้ฉันคงไม่มีแรง”
คุณป๋าพูดในตอนที่เราเดินขึ้นมาจนถึงที่บ้านแล้ว ใบหน้าคมคายซีดเผือด ท่าทางดูอิจโรย ก็เป็นธรรมดาของคนแก่นั่นแหละ
“เรื่องอะไรล่ะคะ คุณป๋าอยากทำก็ทำเองสิ”
“ทำไมเธอพูดแบบนี้ ไม่อยากทำหรือไง”
“ไม่ค่ะ”
บ้าจริง! นี่ฉันกำลังยืนเถียงกับคุณป๋าเรื่องเซ็กส์อยู่อย่างนั้นหรอ
คุณป๋าเดินตรงมาหาฉัน จากนั้นก็จับมือฉันให้เดินตามตัวเองขึ้นห้อง ไหนบ่นว่าเจ็บขา ทำไมเดินซะคล่องเชี
