เวลาผ่านไปอาทิตย์กว่าๆ สุดท้ายฉันก็ต้องใจอ่อนยอมกลับกรุงเทพ เพราะคุณป๋าน่ะอ้อนทุกวัน บอกว่าไม่อยากให้ฉันอยู่ที่นี่ อยากให้กลับไปอยู่ที่บ้าน ในที่สุดฉันก็ทนแรงตื้อจากคนแก่ไม่ไหว
ก่อนจะกลับกรุงเทพฉันไหว้ลาป้าขาวและลุงเขียว เพราะทั้งสองคนดีกับฉันมากๆ ตลอดเวลาที่ฉันอยู่ที่นี่ก็ช่วยจัดการหาทุกอย่างให้
เมื่อเอ่ยลาเสร็จพี่กล้าก็ขับรถมารับฉันกับคุณป๋าพอดี
#กรุงเทพ
“ไม่ต้องเข้าบริษัทหรอคะ” ฉันถามคุณป๋าที่เอาแต่เดินตามฉันไปทุกที่ ตั้งแต่ยกโทษให้ก็เอาแต่เดินตามอยู่นั่นแหละ มันทำให้หงุดหงิดเหมือนกันนะแบบนี้น่ะ
“อยากอยู่กับเมีย”
“อาการหนักนะคะ” ฉันมองค้อนคุณป๋า
จากนั้นก็เดินนำเข้ามาในบ้าน เดินไปได้สักพักฉันก็หยุด แล้วใช้สายตามองไปรอบๆ บ้าน
“มีอะไรหรือเปล่า ?” คุณป๋าถาม
“เปล่าค่ะ แค่อยากจะดูว่าคุณป๋าแอบซุกอินู๋คนไหนไว้หรือเปล่า”
คุณป๋าถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วสวมกอดฉัน “ฉันสัญญาแล้ว และฉัน
