หลายวันต่อมา
15.33 PM.
"กูว่าเอาเรื่องที่ไอ้กุนซือเจอไปทำเป็นงานดีไหมวะ กูว่าเอาเรื่องอยู่นะแบบพี่ที่ผมคิดว่าเขาจากไปแล้วหากแต่เขาไม่ได้จากไปอย่างแท้จริง"
"ทานโทษนะคะพูม นั้นชื่อเรื่องหรือตัวเนื้อหามึงเอ่ย??"
"ปากดีแบบนี้กินมะกอกสักหน่อยไหม?"
ผมถอนหายใจและมองเพื่อนทั้งสองสลับกันไปมาอย่างเอือมระอาขณะที่แก้มกับสิบก็เอาแต่เงียบ แก้มอาจกำลังกลัวในเรื่องที่ผมเล่าแต่แน่นอนไอ้สิบมันหลับไปตั้งแต่ครึ่งเรื่องแล้วมั้ง
"แล้วตอนนี้กุนเป็นยังไงบ้าง โอเคขึ้นแล้วใช่ไหม"
ผมพยักหน้าเพราะก็เริ่มโอเคขึ้นมาบ้างแล้วจริงๆจากเรื่องที่เกิดเมื่ออาทิตย์ก่อน และเพราะมีบลูอยู่ด้วยแหละผมถึงไม่ได้คิดมากส่วนแม่ทัพ..บลูบอกว่าไม่แน่ใจนักว่ามันไปแล้วรึยังแต่เธอไม่เจอมันอีกแล้ว
"วันเสาร์นี้กูจะพาแม่กับน้องไปที่สุสานของมันพวกมึงสนใจจะไปด้วยไหมล่ะ?"
"เอาเป็นว่ากูผ่านดีกว่า"
ไอ้พูมตอบกลับมาทันทีทำเอาผมอดจะหัวเราะไม่ได
