หญิงสาวลุกจากเตียงนอนอย่างยากลำบาก ความเจ็บถูกแผ่ซ่านไปทั่วกลางใจของกายสาว เมื่อคืนเขาจับเธอกินแค่ครั้งเดียวแต่ทว่ากินเวลาไปถึง3ชั่วโมง คนบ้าอะไรถึงอึดได้ขนาดนี้ ไม่รู้ว่าเขาเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนกัน เธอพูดบ่นคนเดียวพลางมองตัวเองผ่านกระจกในห้องน้ำและลูบไปตามส่วนต่างๆที่มีรอยแดงเต็มไปหมด น้ำเย็นๆไหลผ่านตามร่างกายยิ่งตอกย้ำความเจ็บที่ถูกคนตัวใหญ่ฝากเอาไว้เมื่อคืน
ช่วงบ่ายของวันนั้นม่านฟ้าไม่ได้ออกไปไหนเพราะเธอรู้สึกไม่ค่อยสบาย เธอนอนซมตั้งแต่เช้าข้าวปลายังไม่ได้ตกถึงท้อง แม้ว่ามันจะร้องประท้วงเธอหลายรอบแต่ม่านฟ้าก็ไม่ได้สนใจร่างกายตัวเองเท่าไหร่นัก
ฝ่ายขุนพล เขามีคำสั่งให้ออกตรวจลาดตระเวนแต่เช้า ส่วนเพื่อนๆก็เช่นกัน บ้านพักจึงเงียบเชียบเพราะไม่มีใครอยู่
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูดังเข้ามาในหู ที่กำลังนอนกึ่งหลับกึ่งตื่น ม่านฟ้าลืมตาขึ้นมองเพดาน เอียงหูฟังเสียงอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
ก๊อก ก
