กักตัวนัวสวาท NC

1573 คำ
ตอนที่ 4 เตชินไม่สนใจคำทัดทานใดๆ ของอดีตแฟนสาว ใบหน้าหล่อเหลาก้มต่ำลงจมูกโด่งคมสันคลอเคลียอยู่ซอกคอขาวระหงของโรสจรินทร์ สูดกลิ่นกายหอมกรุ่นที่ทำให้เขาแทบคลั่ง สัมผัสร้อนผ่าวจากริมฝีปากและปลายลิ้นของเขาไล้เลียไปตามผิวเนื้ออ่อนนุ่ม ก่อเกิดความรู้สึกซาบซ่านไปทั่วสรรพางค์กาย ส่งผลให้ร่างของเธออ่อนระทวยลงในอ้อมแขนของเขาอย่างห้ามไม่อยู่ “พอแล้ว อื้ออ!!!” เสียงครางร้องห้ามในลำคอของโรสจรินทร์ไม่ได้บ่งบอกถึงการห้ามปราม แต่มันบ่งบอกถึงการยอมจำนนเพราะร่างกายของเธอตอบสนองต่อสัมผัสของเขาอย่างไม่อาจควบคุม ความปรารถนาที่หลับใหลมานานกำลังถูกปลุกให้ตื่นขึ้นอีกครั้ง เตชินรวบตัวโรสจรินทร์ให้ยืนหันหน้าเข้าผนังห้องน้ำด้วยมือเพียงข้างเดียว ส่วนอีกข้างก็ถลกกระโปรงของเธอขึ้นไปจนถึงเอว เผยให้เห็นเรียวขาขาวเนียนที่สั่นระริก เตชินปลดซิปกางเกงของตัวเองออก เผยให้เห็นแท่งรักขนาดใหญ่ที่แข็งขืนและผงาดง้ำอย่างเต็มที่ปลายนิ้วแข็งแกร่งเกี่ยวรั้งจีสตริงตัวจิ๋วให้ร่นลงมากองอยู่โคนขาอย่างรวดเร็ว “ไม่...อย่านะ!!!...อย่านะคุณเตชิน” เสียงห้ามของเธอขาดห้วงไป เมื่ออาวุธร้ายแทรกเข้ามาถึงจุดเร้นลับ จนเธอต้องขืนตัวหนี เขาบดเบียดสะโพกเข้าหาช่องทางลับของเธออย่างช้าๆ ทำให้แท่งเนื้อร้อนผ่าวเสียดสีกับกลีบกุหลาบงาม สัมผัสถึงความร้อนระอุที่แผ่ซ่านออกมาจากกายสาว ความเร่าร้อนที่ถูกกดทับมาตลอดห้าปีปะทุขึ้นอย่างรุนแรง เตชินบดเบียดริมฝีปากลงมาอีกครั้งอย่างหนักหน่วง มันเต็มไปด้วยความโหยหา จูบที่ดูดดื่มราวกับจะกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างของเธอ ราวกับจะผนึกเธอไว้กับเขาตลอดไป เสียงครางแหบพร่าในลำคอของเขาบ่งบอกถึงความทรมานที่ปะปนกับความสุขสม เขาเคลื่อนไหวสะโพกเข้าหาเธออย่างช้าๆ พยายามสอดแทรกปลายแท่งเนื้อร้อนเข้าไปในช่องทางที่อ่อนนุ่ม “จำเอาไว้โรส...คุณเป็นของผม...คนเดียว” เขาพึมพำชิดริมฝีปากของเธอ ก่อนจะกดจูบลงไปอีกครั้งอย่างเร่าร้อน ขณะที่ร่างกายของเขากำลังผนวกรวมเข้ากับเธออย่างช้าๆ... ลมหายใจของโรสจรินทร์หอบกระชั้น ร่างกายของเธอสั่นสะท้านไปทั้งตัว เมื่อเตชินบดเบียดร่างกายเข้ามาแนบชิดยิ่งขึ้น เขากดจูบซ้ำๆ ลงมาบนลำคอระหง ก่อนจะเลื่อนต่ำลงไปตามเนินอกที่เผยพ้นอาภรณ์ ปลุกเร้าความรู้สึกที่เธอพยายามกดข่มมาตลอดหลายปีให้ปะทุขึ้นอีกครั้ง “โอ๊ย!!!.พอแล้ว.ฉันเจ็บนะ” โรสจรินทร์ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เมื่อฟันคมของเขาขบเม้มลงบนผิวเนื้ออ่อนเบาๆ ทิ้งรอยแดงก่ำเอาไว้ มันเป็นความเจ็บที่เจือด้วยความปรารถนาอย่างประหลาด “ฟิตจัง ตลอดห้าปีคุณไม่เคยเอากับใครเลยเหรอ” “หยาบคายที่สุด เอาของคุณออกไปนะ” “อย่าดื้อสิ คุณเองก็ชอบมันไม่ใช่เหรอ” เตชินเงยหน้าขึ้น ดวงตาคมกริบจ้องลึกเข้ามาในดวงตาที่พร่าเลือนด้วยน้ำตาของเธอ น้ำเสียงของเขาแหบพร่า แต่แฝงไปด้วยอำนาจที่ไม่อาจปฏิเสธได้ “แทนตัวเองว่าโรสกับผมเดี๋ยวนี้” เขาออกคำสั่ง ก่อนจะคลอเคลียข้างใบหูและดูดไซ้ซอกคอเธอจากทางด้านหลัง โรสจรินทร์ส่ายหน้าเบาๆ พยายามรวบรวมสติที่หลงเหลืออยู่ “เราเลิกกันแล้ว คุณอย่าทำแบบนี้เลย ฉันขอร้อง” คำพูดของเธอจุดประกายความโกรธในดวงตาของเตชิน เขากดจูบลงมาอย่างรุนแรงอีกครั้ง บดขยี้ริมฝีปากของเธอจนเจ็บไปหมด “ผมไม่เคยบอกเลิกคุณ เราไม่เคยเลิกกัน ซี๊ดดด อ่าร์!!!! โคตรแน่น!!!” เสียงของเขาเกรี้ยวกราดขึ้นเล็กน้อย เมื่อถูกร่องสวาทตอดรัด ก่อนจะอัดกระแทกเข้าใส่เธออย่างรุนแรง แววตาเต็มไปด้วยความเจ็บปวดที่ถูกทอดทิ้ง หญิงสาวพยายามขยับสะโพกหนีจนแท่งเอ็นร้อนหลุดไป เตชินกอดรัดร่างเธอเอาไว้ไม่ให้ขยับ “ตลอดห้าปี ผมตามหาคุณมาตลอด ต่อไปนี้อย่าคิดว่าจะหนีผมพ้น” เขาพลิกร่างเธอให้หันมาเผชิญหน้า เตชินไม่รอช้า เขาดึงมือเรียวของโรสจรินทร์ให้โอบรอบลำคอแกร่งของเขาอย่างนุ่มนวล แต่แฝงไปด้วยแรงบังคับ ดวงตาคมกริบจ้องลึกเข้าไปในดวงตาที่พร่าเลือนของเธอ ราวกับจะสะกดให้เธอตกอยู่ในภวังค์ของเขา ก่อนที่จะพยายามประคองสะโพกอวบกลมกลึงของเธอให้ยกขึ้น เพื่อให้ร่างกายของทั้งสองแนบชิดกันมากกว่าเดิม แต่โรสจรินทร์ยังคงขัดขืน เธอไม่ยอมให้ความร่วมมือแม้แต่น้อย ร่างกายของเธอเกร็งไปทั้งตัว พยายามหลบหนีจากสัมผัสที่รุกเร้าของเขา เป็นผลให้เตชินทำได้เพียงยกขาเธอขึ้นได้ข้างเดียวเท่านั้น ร่างกายของเธอบิดเบี้ยวเล็กน้อย จีสตริงตัวจิ๋วที่ค้างอยู่บริเวณท่อนขาทั้งสองข้างจึงหลุดร่วงลงสู่พื้นห้องน้ำที่เปียกชื้น เตชินไม่สนใจ เขาไม่แม้แต่จะชายตามองชุดชั้นในตัวจิ๋วที่กองอยู่บนพื้น เขากระชับสะโพกของเธอให้แนบเข้ามาอีกครั้ง ก่อนจะเสียบแท่งร้อนของเขาเข้าไปในช่องทางที่อ้างว้างมานานอย่างรวดเร็ว โดยที่หญิงสาวไม่มีทางหลีกหนีได้เลย แรงกระแทกแรกทำให้โรสจรินทร์สะดุ้งเฮือก ร่างกายเกร็งแน่นไปทั้งตัว “อะ โอ๊ยยยย อย่าทำแบบ...กับฉัน อื้ออ” เสียงครางหลุดลอดออกมาจากริมฝีปากของโรสจรินทร์ เธอพยายามร้องห้าม แต่คำพูดก็ขาดหายไปเมื่อเขากระแทกเข้ามาอีกครั้ง ความเจ็บปวดแรกเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความจุกเสียดผสมกับความวาบหวามที่ค่อยๆ คืบคลานเข้ามา เตชินเงยหน้าขึ้น ดวงตาคมกริบมองสบกับดวงตาที่พร่าเลือนของเธอ น้ำเสียงแหบพร่าเต็มไปด้วยความต้องการอันดิบเถื่อน “คุณไม่มีสิทธิ์ร้องขอ” “ฉันมี! แล้วคุณก็ไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับฉัน!” โรสจรินทร์สวนกลับไปอย่างเดือดดาล แม้ร่างกายจะอ่อนระทวยและทรยศต่อความรู้สึก แต่เธอก็ไม่ยอมจำนนโดยง่าย “อื้มมมม!!!” คำพูดของโรสจรินทร์ถูกกลืนหายไปในลำคอ เมื่อเตชินปิดปากเธอแน่นด้วยรสจูบที่ร้อนแรงและดูดดื่ม เขากดจูบลงมาอย่างหนักหน่วง ราวกับต้องการผนึกริมฝีปากของเธอไว้กับเขาตลอดไป ไม่ให้เธอมีโอกาสปริปากปฏิเสธใดๆ อีก พร้อมกับอัดกระแทกท่อนเอ็นร้อนเข้าใส่ร่างของเธอไม่หยุดหย่อน แรงกระแทกหนักหน่วงและจังหวะที่เร่งเร้าทำให้โรสจรินทร์แทบขาดใจ ร่างกายของเธอสั่นสะท้านไปตามแรงอารมณ์ที่เขามอบให้ ความรู้สึกเจ็บปวดผสมผสานกับความวาบหวามอันน่าพิศวง ก่อตัวขึ้นในส่วนลึกของร่างกายราวกับพายุที่กำลังก่อตัว แล้วในที่สุด เขาก็สามารถยกสะโพกอวบกลมกลึงของเธอขึ้นมาได้สำเร็จ เป็นผลให้เรียวขางามของหญิงสาวตวัดโอบรอบเอวสอบของเขาเอาไว้แน่นโดยอัตโนมัติ สภาพร่างกายที่เปิดรับเช่นนี้ทำให้เตชินสามารถอัดกระแทกได้อย่างเต็มที่ ไม่มีสิ่งใดมาขัดขวางจังหวะรักอันเร่าร้อนของเขาได้อีกต่อไป “แบบนี้สิ เมียจ๋า ถึงจะเรียกว่ารู้ใจกันจริง” เตชินกระซิบชิดริมหูของเธอ เสียงแหบพร่าเต็มไปด้วยความสุขสมและชัยชนะ มือแกร่งบีบเค้นสะโพกของเธออย่างหิวกระหาย โรสจรินทร์หอบหายใจถี่ระรัว เธอใช้แขนโอบรอบลำคอของเขาแน่นขึ้นไปอีก แลกกับความรู้สึกที่กำลังถาโถม “รีบๆ ทำเถอะ อย่าพูดมาก” เธอพยายามขับไล่ความรู้สึกอ่อนไหวที่กำลังก่อตัวขึ้นในใจ เตชินหัวเราะในลำคออย่างพอใจ เขาก้มลงจูบซับเหงื่อซึมที่หน้าผากของเธออย่างอ่อนโยน ก่อนจะกระซิบถามด้วยน้ำเสียงยั่วยวน “เสียวไหมที่รัก” คำพูดนั้นทำให้โรสจรินทร์กัดริมฝีปากแน่น เธอกำลังตกหลุมพรางของเขาอีกครั้ง ความรู้สึกที่ไม่อาจปฏิเสธกำลังครอบงำเธออย่างช้าๆ “ฉันจะยอมแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว” เธอตอบกลับไปอย่างแผ่วเบา ราวกับพยายามย้ำเตือนตัวเองและเขาถึงขีดจำกัดที่เธอพยายามจะตั้งไว้ เตชินสอดนิ้วเข้าร่องผมของเธอ ดึงรั้งใบหน้าเธอให้เงยขึ้นมาสบตา ดวงตาคมกริบของเขาเต็มไปด้วยความหมายที่ลึกซึ้ง “คุณรู้อะไรไหม” “ฉันไม่รู้” โรสจรินทร์ส่ายหน้าช้าๆ ดวงตาคู่สวยพร่าเลือนไปด้วยม่านน้ำตา “ไม่มีวันที่ผมจะปล่อยคุณไป...โรสจรินทร์” คำพูดของเขาหนักแน่น ราวกับคำสาบานที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลง เขากระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะจูบลงมาบนริมฝีปากของเธออย่างเนิ่นนาน เป็นจูบที่ทั้งหวานล้ำและขมขื่นในคราวเดียวกัน...จูบแห่งการจองจำที่ไม่มีวันสิ้นสุด
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม