สอนเสียวอดีตแฟนสาว NC

1720 คำ
ตอนที่ 5 ชายหนุ่มจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของอดีตแฟนสาว ราวกับต้องการจะบอกว่าไม่ว่าเธอจะหนีไปไกลแค่ไหน เขาก็จะตามหาจนเจอ และจะไม่มีวันปล่อยเธอไปอีกแล้ว มือแกร่งของเขาเลื่อนต่ำลงมา ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเธอออกอย่างเชื่องช้า สายตาของเขาไล่มองเรือนร่างที่ถูกเปิดเผยอย่างหิวโหย เขาประคองเธอออกมาด้านนอก ก่อนจะให้เธอนั่งบนอ่างล้างหน้าและไม่ปล่อยให้แท่งเอ็นร้อนหลุดออกมา “พอแล้วค่ะ!!!” โรสจรินทร์ร้องห้ามเสียงหลง สติที่เลือนรางกลับคืนมาเพียงน้อยนิดเมื่อความตระหนักว่าเธอกำลังทำอะไรลงไปในห้องน้ำสาธารณะแห่งนี้ หัวใจของเธอเต้นระรัวประหนึ่งกลองศึก เธอกวาดตามองไปรอบๆ และพบว่าประตูห้องถูกล็อกอย่างแน่นหนาเรียบร้อยแล้ว “อย่าขัดใจผมสิ ไม่ต้องกลัวใครมาเห็นหรอก ผมล็อกประตูห้องน้ำแล้ว” เตชินกระซิบเสียงพร่า พวงแก้มของเขาแดงก่ำจากแรงอารมณ์ที่คุกรุ่น ดวงตาคมกริบฉายแววหิวโหยไม่ปิดบัง เสื้อของเธอถูกปลดกระดุมออกไปสองเม็ด เผยให้เห็นร่องอกและเต้านมอวบเต่งตึงที่ขยับขึ้นลงตามจังหวะหายใจ เขากดจูบลงมาบนซอกคอขาวระหงอีกครั้ง พรมจูบทิ้งรอยแดงก่ำเป็นทางยาว ก่อนที่มือหนาจะเลื่อนบราเซียร์ลงไปเล็กน้อยเผยให้เห็นเม็ดทับทิมสีสวยลอยเด่น เขารีบก้มลงมาริมฝีปากหยักรีบดูดกลืนเข้าอุ้งปากร้อนทันที “อย่าดูดแรงสิ!!!” โรสจรินทร์ครางแผ่ว เธอรู้สึกได้ถึงความเจ็บปนเสียวที่แล่นแปลบไปทั่วร่างราวกับต้องการประทับตราความเป็นเจ้าของ แรงปรารถนาที่คุกรุ่นในกายของเขาทำให้เธอเสียวซ่านจนแทบลืมหายใจ อุ้งปากร้อนดูดดึงยอดถันสีชมพูระเรื่ออย่างดูดดื่ม แรงดึงดูดจากริมฝีปากและปลายลิ้นของเขาทำให้โรสจรินทร์สะท้านไปทั้งตัว “มันไม่เป็นรอยหรอกน่า” เตชินตอบกลับอู้อี้อยู่ในลำคอ ขณะที่ริมฝีปากร้อนผ่าวเลื่อนต่ำลงมายังด่านล่าง เตชินมองใบหน้าแดงก่ำของโรสจรินทร์ด้วยรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม แววตาเต็มไปด้วยความพึงพอใจที่ได้เห็นเธออยู่ในกำมือ แม้คำพูดจะแข็งกร้าว แต่ร่างกายของเธอกลับซื่อตรงต่อความรู้สึก เธอสั่นสะท้านไปตามสัมผัสของเขา ชายหนุ่มยื่นมือหนาออกไปลูบไล้เบาๆ บริเวณต้นขาอ่อนของเธอก่อนจะถลกชายกระโปรงขึ้นมา จากนั้นความร้อนผ่าวจากปลายนิ้วของเขาส่งตรงเข้าสู่จุดอ่อนไหวของเธอทันที “อย่า!!!...ขอร้อง!!! อย่าเอานิ้วเข้าไป อื้ยยย!!” โรสจรินทร์ร้องห้ามเสียงพร่า เธอพยายามดึงมือของเขาออก แต่กลับกลายเป็นว่ายิ่งทำให้ปลายนิ้วของเขาเสียดสีกับความอ่อนนุ่มภายในร่มผ้ามากขึ้นไปอีก เตชินไม่สนใจคำทัดทานนั้น เขายังคงวนเวียนอยู่บริเวณนั้น พลางก้มหน้าลงกระซิบชิดริมหูของเธอ “ระหว่างลิ้นของผมกับนิ้ว คุณชอบอะไรมากกว่ากัน” เสียงทุ้มต่ำเต็มไปด้วยความยั่วยวน หญิงสาวเม้มปากแน่นไม่ยอมตอบ “ทำไม...กลัวจะทนไม่ไหวเหรอ” คำพูดของเขาเหมือนไฟฟ้าที่ช็อตเข้ากลางใจ โรสจรินทร์ถึงกับตัวเกร็งไปทั้งร่าง ความร้อนรุ่มที่แผ่ซ่านมาจากจุดเร้นลับกำลังก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว เธอพยายามขัดขืนสุดกำลัง แม้รู้ดีว่ามันไร้ประโยชน์ “อย่า!! ขอร้องเถอะ เดี๋ยวฉันต้องรีบไปประชุม พอแค่นี้เถอะนะ” หญิงสาวเอ่ยเสียงอ้อนวอน แต่ใบหน้าสวยยังคงเต็มไปความปรารถนา และคำอ้อนวอนของเธอก็ไม่สามารถหยุดยั้งเขาได้แม้แต่น้อย เตชินสอดนิ้วเข้าไปสัมผัสความเปียกชื้นที่ซ่อนอยู่ภายในทันที ก่อนจะมองใบหน้าสวยที่กำลังหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข เขานั่งลงไปและรีบแหวกเรียวขางามสองข้างออกจากกัน เพื่อสูดดมความหอมหวานของกลีบกุหลาบงามอันเย้ายวนใจ “ขอชิมหน่อยนะ” เขาเอ่ยเสียงกระเส่า ดวงตาคมกริบฉายแววปรารถนาอย่างไม่ปิดบัง ไม่รอให้เธอตอบรับ เตชินก็กดใบหน้าลง “อะอร๊อยย คุณเตชิน” เสียงครางหลุดลอดออกมาจากลำคอของเธออย่างห้ามไม่อยู่ ร่างกายของเธออ่อนยวบยาบก่อนจะประคองท้ายทอยของเขาเอาไว้ แผ่นหลังของเธอแอ่นโค้งโดยอัตโนมัติซึ่งมันเกิดจากลิ้นสวาทของเขานั่นเอง “เสียวละสิ” เตชินกระซิบถาม หลังจากดูดเลียให้เธอเสร็จ มือลูบไล้ไปตามทรวงอกอวบอิ่มที่กำลังเชิดชูขึ้นอย่างเร้าอารมณ์ “ผมรู้คุณชอบให้ทำ” เขาพูดพลางเปลี่ยนมาดูดดึงยอดถันสีสวยแทน ราวกับจะย้ำเตือนว่าเขารู้ดีว่าอะไรที่ทำให้เธอไม่อาจขัดขืน ความปรารถนาที่โหยหากันมานานแสนนานกำลังปะทุขึ้นอย่างรุนแรง และมันยากที่จะควบคุม ในจังหวะที่ไฟราคะยังไม่กระหน่ำถึงขีดสุด เสียงโทรศัพท์ในกระเป๋าสะพายของโรสจรินทร์ก็ดังขึ้นเสียก่อน มันเป็นเสียงที่เธอคุ้นเคย แต่น่าเสียดายที่มันทำลายบรรยากาศอันเร่าร้อนของทั้งสองลงอย่างฉับพลัน เขาถอนริมฝีปากออกอย่างไม่เต็มใจนัก ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหงุดหงิดที่ถูกขัดจังหวะ แต่เมื่อเห็นชื่อที่ปรากฏบนหน้าจอโทรศัพท์ของเธอเขาก็ต้องยอมให้เธอรับสาย แต่ก็ไม่ยอมถอดถอนตัวตนออกมา โรสจรินทร์อยู่ในอาการสั่นเทิ้มไปหมด นิ้วมือของเธอสั่นระริกในขณะเลื่อนหน้าจอเพื่อจะกดรับสาย เธอพยายามปรับลมหายใจให้เป็นปกติมากที่สุด เสียงโทรศัพท์ยังคงดังไม่หยุด โรสจรินทร์จำใจต้องรับสายในขณะเดียวกันก็ปล่อยให้เขาโยกเข้าออกร่องสวาทไปพลาง ๆ แม้ร่างกายจะยังคงสั่นไหวจากแรงกระแทกของเขาที่อัดข้ามาก็ตาม “ค่ะ...พี่ตาล!!!” เธอกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์ พยายามกลั้นลมหายใจไม่ให้เสียงสั่น ปลายสายคือเสียงร้อนรนของคุณลูกตาล “โรส! หนูอยู่ไหนเนี่ย! ที่ประชุมพร้อมแล้วนะ รีบมาเลย!” โรสจรินทร์สบตากับเตชินที่ยืนอัดกระแทกร่องสวาทอยู่ตรงหน้า เขาไม่ยอมขยับตัวไปไหนเลย ดวงตาคู่คมยังคงจับจ้องเธอไม่วางตา รอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นที่มุมปาก ราวกับกำลังเพลิดเพลินกับการเห็นเธอตกที่นั่งลำบากในสถานการณ์ที่เขาเป็นผู้สร้างขึ้นมาทั้งหมด “เอ่อ...ค่ะพี่ตาล พอดีโรสท้องเสียน่ะคะ ตอนนี้อยู่ในห้องน้ำค่ะ” เธอตอบกลับไปอย่างตะกุกตะกัก เตชินแอบฟังโทรศัพท์ของเธอ เมื่อวางสายลง โรสจรินทร์หันกลับมาเผชิญหน้ากับเตชินอีกครั้ง แววตาของเธอเต็มไปด้วยความกังวลและสับสน เธอรู้ดีว่าเวลาของเธอเหลือน้อยเต็มที “หัวหน้าโทรตามแล้ว” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่พยายามให้หนักแน่นที่สุด แม้จะรู้สึกว่ามันสั่นเครือจนแทบไม่ได้ยิน เตชินไม่ตอบคำ เขากลับอัดกระแทกแท่งรักต่อไป แต่แรงกระแทกนั้นกลับเพิ่มความรุนแรง จนทำให้โรสจรินทร์สะท้านไปทั้งตัว เขากระชับอ้อมแขนโอบรัดเอวของเธอให้แน่นขึ้น ก่อนจะก้มลงดูดดึงเต้านมอวบทั้งสองข้างอย่างหิวกระหาย ราวกับจะสูบเอาเรี่ยวแรงทั้งหมดของเธอไป “จำไว้ที่รัก ผมจะไม่หยุดแค่นี้หรอก” เตชินกระซิบชิดริมหูด้วยน้ำเสียงแหบพร่า แต่แฝงไปด้วยคำขู่ที่น่าขนลุก ลมหายใจร้อนผ่าวรดต้นคอของเธอ “อย่าให้ผมรู้ว่าคุณพยายามจะหนีผมอีก ผมจะตามไปลากคุณออกมาจากทุกซอกทุกมุมของโลกใบนี้” คำพูดของเขาทำให้โรสจรินทร์เย็นวาบไปทั้งตัว เธอรู้ดีว่าเขาไม่ได้พูดเล่น คำขู่ของเขากลับก้องอยู่ในโสตประสาทของเธอ เตชินผละออกช้าๆ ร่างกายของเขายังคงร้อนระอุ แต่เขาก็ยอมถอนตัวออกมาจากเธอ โรสจรินทร์รู้ว่าเขายังไม่เสร็จ และไม่ได้ปลดปล่อยความสุขใส่ร่างกายเธอ แต่เธอนั้นเสร็จไปหลายรอบแล้ว จากการที่ห่างหายเซ็กซ์มานานจนร่างกายตอบสนองต่อสัมผัสของเขาอย่างรุนแรง หญิงสาวรีบติดกระดุมเสื้อเชิ้ตที่ถูกปลดออกอย่างลวกๆ มือยังคงสั่นเทิ้ม เตชินมองการกระทำของเธอด้วยรอยยิ้มมุมปาก ก่อนจะก้าวเข้าไปใกล้ ๆ และช่วยติดกระดุมเสื้อที่เหลือให้เธออย่างช้าๆ ปลายนิ้วของเขาปัดป่ายโดนผิวเนื้ออ่อนของเธอเบาๆ สร้างความรู้สึกวาบหวามที่ยังคงค้างคา เมื่อติดกระดุมเสื้อเสร็จ เขาก็รูดซิปกางเกงของตัวเองขึ้นอย่างรวดเร็ว อาวุธลับของเขาถูกเก็บเข้าไปอย่างมิดชิด ก่อนจะเดินไปหยิบจีสตริงตัวจิ๋วที่ร่วงพื้นในห้องน้ำมาให้เธอ “มันเปียกหมดแล้ว เดี๋ยวผมจะซื้อให้ใหม่” เขาพูดพลางจับมันยัดลงกระเป๋าด้านในเสื้อสูทของตัวเองอย่างหน้าตาเฉย “เอาของฉันคืนมานะ” โรสจรินทร์ร้องเสียงหลง ใบหน้าแดงก่ำด้วยความอับอาย “ก็บอกว่าจะซื้อให้ใหม่ไง!!!” เตชินยิ้มกรุ้มกริ่ม ดวงตาแพรวพราว “คุณจะให้ฉันเดินโล่งๆ ทั้งวันหรือไง” เธอโวยวาย “ก็มันเปียก จะใส่ให้มันคันคะเยอเหรอไง” เขาเลิกคิ้วขึ้นอย่างกวนๆ “เอาน่า ประชุมเสร็จผมจะพาไปซื้อ คุณนั่งก็หุบๆ เอาหน่อยละกัน” “หื้อออ...ไอ้คนทุเรศ ไอ้คนลามก” โรสจรินทร์กัดฟันกรอด กำปั้นน้อย ๆ พยายามทุกอกของเขารัว ๆ ก่อนที่จะมือหนาจะช่วงชิงไปกอบกุมเอาไว้ เตชินหัวเราะในลำคออย่างพอใจ ก่อนจะโน้มใบหน้าลงมาใกล้จนปลายจมูกแทบจะชนกัน แล้วเอ่ยขึ้นอย่างผู้ชนะ “ถึงผมจะทุเรศหรือลามก แต่ก็ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นผัวคุณ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม