“ไอ้กรกูกลับแล้วนะโว้ย ว่างๆกูแวะมาหาใหม่ห้ามเจ็บอีกแล้วนะ”อีริคและมีนามาลากรวิชเพราะพรุ่งนี้ต้องกลับไปทำงานต่อแล้ว
“เออ ขอโทษด้วยนะน้องมินไม่ได้พาไปเที่ยวเลย”
“แค่มาพักที่นี่ก็ถือว่าได้เที่ยวแล้วค่ะ ที่นี่บรรยากาศดีมากครั้งหน้าพวกเราขอมารบกวนพี่กรอีกนะคะ”
“รบกวนอะไรกันมาได้ทุกเมื่อที่ต้องการเลยนะ”
“ขอบคุณนะคะ งั้นพวกเราขอตัวก่อนนะคะ”
อีริคกอดลาเพื่อนรักพลางกำชับให้เขาดูแลตัวเองดีๆอย่าให้เจ็บตัวอีก
“คุยกับใครหัวเราะคิกคัก”อีริคถามเมียรักขณะกำลังขับรถกลับบ้าน
“แอบดูโทรศัพท์มินหรอคะ”
“ดูไม่ได้?”อีริคเลิกคิ้วถามมีนา
“คุยกับพี่ขวัญค่ะ ไม่เห็นต้องทำหน้าตึงแบบนั้นเลย โอ๋ ไม่งอนน๊า”
เสียงง้อของมีนาทำให้อีริคถึงกับหลุดขำออกมาเสียงดังนี่เธอคิดว่าเขาเป็นเด็กรึไงกันถึงได้ง้อแบบนี้
“ใครจะกล้างอนเมียล่ะครับ”
เมื่อทั้งคู่กลับมาถึงบ้านก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นรถตู้ของพ่อและแม่ของอีริคจอดอยู่ในบ้า
