ซูฮวาออกคำสั่งให้ตรวจตราอาวุธให้พร้อมทันที และยังมีระเบิดซึ่งทำขึ้นมาจากมูลค้างคาวที่อัดแน่น ซึ่งเรื่องนี้เทียนหรานมิเคยรู้ เพราะอย่างไรเสียซูฮวาก็มิเคยเชื่อใจคนนอกที่พึ่งรู้จัก แม้นางจะรู้สึกกับคนผู้นั้นมากก็เถอะ
ในยามนี้แล้วมิรู้ว่าใครกันแน่ที่หลอกใช้กันและกัน แต่ที่ซูฮวาเอ่ยในศาลาเมื่อช่วงบ่ายนั้นคือเรื่องจริงทุกคำ นางรักอาหราน รักหมดใจ แต่บัดนี้อาหรานได้ตายไปจากใจแล้ว ผู้ที่ยังอยู่จึงเป็นเพียงศัตรูเท่านั้น
“นายน้อยมีเรื่องอันใด ไยท่านถึงได้ให้คนไปตามข้า”
“สั่งคนของเราออกไปขุดบ่อใช้น้ำมันดิบเทลงไป แล้วหาหญ้าใบไม้มาปิดไว้ วันรุ่งขึ้นเราคงได้ทำศึกใหญ่”
“จะเป็นไปได้อย่างไรขอรับในเมื่ออ๋องเทียนหรานบาดเจ็บจะมีผู้ใดที่นำทัพมาได้”
แม่ทัพเผยผู้ที่ยังมิรู้เรื่องอันใดเอ่ยถามขึ้นอย่างสงสัย ซูฮวาจึงเอ่ยบอกความจริงให้ผู้อวุโสได้รู้
“ผู้ที่ข้ายิงในครานั้นมิใช่อ๋องเทียนหราน เพราะเขาอยู่กับเราที่
