จนกระทั่งบ่ายซูฮวาก็ออกไปซ้อมยิงธนู และก็มีอาหรานวิ่งเก็บลูกศรให้เช่นเคย พอได้เอ่ยสิ่งที่ตนรู้สึกแล้วซูฮวาก็กลับมาร่าเริงเช่นเดิม เพราะคลายกังวลเรื่องของคนที่นางรักลงมากเมื่อเห็นอีกฝ่ายยังเหมือนเดิม
ส่วนอาหรานนั้นก็ดูจะถูกอกถูกใจที่เห็นซูฮวาเป็นเช่นนี้ เขาอยากให้นางรักให้มากกว่านี้ หากวันข้างหน้ารู้ความจริงแล้วอย่างไรนางก็มิกล้าทำร้ายเขาแน่ อาหรานยังคงทำตัวน่ารักเช่นเดิม และมันก็ทำให้ซูฮวาเริ่มคลายใจ
เพราะหากอีกฝ่ายเป็นคนที่นางคิดจริง มิน่าอยู่ที่นี่นานถึงเพียงนี้ หากรู้ถึงแผนผังภายในแล้ว อีกอย่างอ๋องเทียนหรานคงมิคิดมาทำเรื่องเช่นนี้ได้ หากเขาทำจริงคนที่ผิดก็คือนางเองที่เชื่อใจคนง่ายและให้ใจผิดคน นางนั่งมองคนโตกว่าทำอะไรบางอย่างอยู่ด้วยท่าทางตั้งใจ
อาหรานถักเชือกพู่ห้อยคันธนูให้คนตัวเล็กอย่างสวยงาม ซูฮวารับมาพร้อมกับยิ้มอย่างดีใจ ก่อนจะถอดแหวนวงเล็กให้อีกฝ่ายเพื่อแลกเป็นของแทนใจ
“มาซูฮ
