9. ของแทนใจไร้ค่า /1

2306 คำ

อาหรานเดินตามมาเงียบๆจนถึงหน้าประตู ทำให้นางต้องหันกลับมาส่งสายตาตำหนิอีกฝ่าย “พี่สาวจะเข้าห้องเจ้าก็กลับไปอาบน้ำเถอะ จะได้ออกมาทานอาหารด้วยกัน” เอ่ยจบซูฮวาก็เปิดประตูเข้าห้อง นางคิดว่าอาหรานคงจะหันหลังเดินกลับไปแล้ว แต่เปล่าเลยพอก้าวเข้ามาร่างสูงก็ตามมาด้วย พร้อมกับปิดประตูลงมือเรียวใหญ่ปลดเชือกหน้ากากออก ก่อนจะจู่โจมโดยที่อีกฝ่ายมิทันตั้งตัว “อาหรานเจ้าเข้ามา อือ อ่อย” เพราะมิทันระวังซูฮวาจึงถูกรั้งให้มารับจูบเสียก่อน เทียนหรานละเลียดชิมความหอมหวานจากปากนิ่ม ก่อนจะสอดลิ้นอุ่นเข้าไปควานหาความหวานละมุนด้านใน จนอีกฝ่ายอ่อนแรงในอ้อมกอดนี้ ในยามที่ปลายลิ้นแตะกันภายในความวาบหวามมันก็แผ่ซ่านทั่วร่าง จนคนโตกว่ามิอาจห้ามใจได้ เขามิเคยได้สัมผัสความรู้สึกแบบนี้มาก่อน มิต่างจากคนน้องที่มิเคยได้พบพานเช่นกัน มือขาวยกขึ้นกำชายผ้าไว้ บางคราก็ลูบไปตามแผงอกที่แข็งแกร่ง ยามนี้ซูฮวามิอาจปิดบังความรู้ส

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม