สามวันต่อมา
ตอนนี้นั่งอยู่บนชั้นดาดฟ้าของตึกมหาวิทยาลัย ผ่านมาสี่วันแล้วที่ค่อนข้างตึงกับไทเกอร์ เป็นตัวฉันเองไม่ยอมเคลียร์เพราะมัวลังเลกับการตัดสินใจของตัวเอง
“อึดอัดก็พูดออกมาจ๋าย บอกแล้วไงว่าระบายกับฉันได้”
หลังประโยคนั้นที่ยี่หวาพูดขึ้นฉันก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วหันมาถามเพื่อนสนิท “แกว่าฉันกับไทเกอร์มันเป็นไปได้ไหมยี่หวา”
“เป็นไปได้ในทางไหน ที่แกหมายถึง”
“ไม่ใช่คู่นอน ไม่ได้อยู่ในความสัมพันธ์ FWB มากกว่าเพื่อน” ฉันบอกเสียงแผ่วเบา ทอดสายตามองไปตรงหน้าอย่างไร้จุดหมาย ในหัวมีเรื่องให้คิดมากมายไปหมด
“ข้อนี้ฉันตอบไม่ได้หรอกแกรู้ดีที่สุด”
“นั่นสิฉันรู้ดีที่สุด”
ฉันก้มหน้าลงยิ้มจาง ๆ แต่ไม่ใช่รอยยิ้มที่ออกมาจากความสุข นึกขำตัวเองที่สุดท้ายก็เป็นฝ่ายเรียกร้องอยากให้อีกคนมารู้สึกแบบเดียวกัน จนลืมคิดไปว่าความรู้สึกของคนสองคนไม่มีวันเท่ากัน
“ฉันควรถอยออกมาตั้งแต่ตอนนี้ถูกไหม”
“แล
