หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป หลังจากที่คุยกับใจ๋วันนั้นเหมือนปลดล็อกความรู้สึกและกำลังอยู่ในช่วงสับสนกับตัวเอง มันทำให้ฉันค่อนข้างเหม่อบ่อย ๆ จิตใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัว
ตอนนี้อยู่ที่คอนโดของไทเกอร์รอริวจิกับแป้ง มีนัดทำงานที่ค้างเอาไว้ ตอนนี้ใกล้เสร็จแล้ว
ฉันมองดูแผ่นหลังกว้างที่กำลังเช็ดผมของตัวเองให้แห้ง บนตัวมีเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวที่พันรอบเอว คำพูดของใจ๋มันยังวนเวียนไปมาในหัวและดังขึ้นเมื่อได้อยู่กับไทเกอร์สองคน
เคยย้ำกับเขาว่าอย่าเปลี่ยนไป แต่ทำไมคนที่เปลี่ยนถึงเป็นตัวฉันซะเอง
ให้ถอยก่อนที่จะรู้สึกไปมากกว่านี้อย่างนั้นเหรอ… ทำไม่ได้หรอก
อาทิตย์ที่ผ่านมาพยายามทบทวนว่าควรเอายังไงดีกับความรู้สึกที่ไม่ควรเกิดขึ้นของตัวเอง คิดหลายครั้งว่าจะจบความสัมพันธ์นี้ซะ แต่ไม่ง่ายเลย
อย่างที่ใจ๋ว่า ยิ่งรู้สึกยิ่งดึงตัวเองออกมายาก… ฉันกำลังเป็นแบบนั้น
“จะถ่ายงานวันไหนเหรอ” ฉันสลัดความคิดมากมายออก
