อาทิตย์ต่อมา
วันนี้อาจารย์ให้จับกลุ่มสี่คนเพื่อทำวิจัยส่ง กลุ่มของเรามีห้าคน มันเป็นเศษฉันกับไทเกอร์จึงขอแยกออกมาหากลุ่มใหม่ แต่ดูเหมือนเพื่อนที่ได้ร่วมมาทำวิจัยในครั้งนี้จะไม่ถูกใจไทเกอร์สักเท่าไร
“เอามันเข้ากลุ่มทำไม” น้ำเสียงหงุดหงิดรีบเอ่ยถามหลังจากที่เลิกคลาส คงจะเก็บอารมณ์มาทั้งการสอนเลยสิ คิ้วถึงได้ขมวดเข้มขนาดนั้น
“ก็ริวมาขอ จะให้ปฏิเสธได้ยังไง”
“ดูก็รู้ว่ามันจงใจมาขออยู่กับเธอ”
“ให้อยู่ไปแล้วจะทำยังไง” บางครั้งก็เหนื่อยหน่ายกับคนอารมณ์ร้อนอย่างไทเกอร์ แค่ได้ยินชื่อริวเขาก็ฟึดฟัดไม่พอใจใหญ่เลย
“เอาชื่อมันออกดิ”
“มีเหตุผลหน่อยไทเกอร์อย่าเอาแต่ใจขนาดนี้ ครั้งนี้จ๋ายไม่ตามใจหรอกนะ”
“เออ แล้วแต่ทำอะไรก็ทำ”
เพราะคุยกันไม่รู้เรื่องเท่าไร ทำให้คนขี้หงุดหงิดเดินหนีไปนู่นแล้ว ฉันมองแผ่นหลังกว้างพร้อมถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะเดินตามมานั่งรวมกับกลุ่มเพื่อน ๆ
“แป้งดูเหมือนจะสนใจไทเกอ
