มหาวิทยาลัย
ตอนนี้ ฉัน ไทเกอร์ ริวจิ และแป้ง กำลังตกลงกันว่าจะทำวิจัยเรื่องอะไรดี
แต่พอริวจิเสนอมาไทเกอร์ก็ปัดตกทุกครั้งให้ข้ออ้างว่ามันไม่น่าสนใจ จนฉันต้องแอบหยิกขาเพื่อเตือนเพราะดูออกว่าเขาจงใจ
“จ๋ายว่าเรื่องที่ริวเสนอมาก็ดี แป้งคิดเหมือนกันไหม” ฉันมาถามแป้งผู้หญิงอีกคนในกลุ่ม
“ใช่แป้งว่าดีนะ ไทเกอร์ล่ะ” แป้งถามไทเกอร์ แต่คนถูกถามนั้นดูออกเลยว่าไม่เต็มใจสักเท่าไรหรอก แต่ต้องพยักหน้าเพราะทุกคนเห็นด้วยกับริวจิกันหมด
“ว่าแต่เราทำรวมกันได้ไหม ถ้าแยกทำแป้งกลัวงานจะออกมาไม่ดี แบ่ง ๆ หน้าที่แล้วทำด้วยกันดีกว่า” แป้งเสนอความคิดเห็นซึ่งฉันว่ามันก็โอเคเลย ทำด้วยกันดีกว่าเพราะเป็นงานกลุ่ม
“อื้อได้นะ จ๋ายไม่ติดอะไร”
“ริวก็ไม่ติด”
“ไทเกอร์ล่ะ?” แป้งดูจะสนใจคนที่นั่งข้าง ๆ ฉันเป็นพิเศษ เพราะเอาแต่ถามแค่เขาเดียวตลอดเวลาที่เราคุยกัน
“จ๋ายว่ายังไงไทเกอร์ก็ว่าอย่างนั้นนั่นแหละแป้ง” ฉันตอบแทนเ
