ดวงตากลมมองดูของเล่นที่ไทเกอร์ซื้อมาให้ใส่อยู่พักใหญ่ ใบหน้าสวยร้อนผ่าวเมื่อจินตนาการว่าหูแมวปลอกคอกระดิ่งและหางแบบนั้นมาอยู่บนตัวของเธอแล้วจะเป็นยังไง
“เร็ว ๆ สิจ๋าย” ไทเกอร์ที่กำลังถอดเสื้อผ้าเอ่ยเร่ง เพราะอยากเห็นเพื่อนตัวเล็กใส่ของเล่นที่ตัวเองซื้อมาจนแทบอดใจรอไม่ไหว
“ไม่ใส่ได้ไหม มันน่าอายนะ” ริมฝีปากเล็กยู่เข้าหากันมองคนที่ยืนอยู่ด้วยสายตาออดอ้อนขอความเห็นใจแต่อีกคนกลับส่ายหน้า “มันเหมาะกับเธอ”
“รู้ได้ยังไงว่าเหมาะ”
“ลองใส่ดูแล้วจะรู้ว่าน่าเอาขนาดไหน”
“ปกติจ๋ายก็น่าเอาอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ไทเกอร์พูดคำนี้บ่อยจะตายไป” ไทเกอร์พ่นลมหายใจออกมาอย่างข่มอารมณ์ คำตอบจากคนตัวเล็กนั้นทำให้เขาคลั่งได้ทุกครั้ง เธอเก่งในการพูดให้อีกฝ่ายเกิดความต้องการ
“ใส่หน่อย อยากเห็น”
เสียงอ่อนที่ร้องขอนั้นทำให้จ๋ายถอนหายใจเฮือกใหญ่เพราะสุดท้ายเธอก็มักจะตามใจเพื่อนคนนี้เสมอ มือเล็กเอื้อมไปหยิบเอาของเล่น
