บทที่ 2 อเมริกา

1083 คำ
“มิลาแกจะรีบไปไหน” แตงกวาเอ่ยเรียกอย่างตกใจเมื่อเอาของมาเก็บเพื่อนรีบอาบน้ำและแต่งตัวสวยจนแปลกตา “จะไปหาพี่โทมัส” เสียงใสเอ่ยตอบ ดูก็รู้ว่ากำลังตื่นเต้น “เหอะ! เพื่อนฉันมาถึงแทนที่จะเหนื่อยนอนพัก แต่กลับมีแรงไปหาผู้ชาย” แตงกวาเอ่ยแกล้งเพราะเข้าใจดีว่าเพื่อนสนิทอยากเจอแฟนทางไกลคนนี้มากขนาดไหน ถึงได้ยอมเทียบโอนมาเรียนที่นี่กับตน “ขอหน่อยเถอะแตงกวา คบกันมาตั้งนานแต่ฉันยังไม่เคยเห็นตัวจริงของเขาเลย เห็นก็แต่วิดีโอคอลกันเท่านั้นเอง พูดแล้วก็ตื่นเต้นว่ะ” “ฮ่า ฮ่า อย่าทำอะไรเปิ่น ๆ ให้เขาเห็นล่ะ เดี๋ยวพี่เขาจะหนีไปซะก่อน” “อย่าดิแตง คนยิ่งร้อนรนอยู่” ใช่เธอมันเต้นตึกตักอยู่ไม่เป็นสุขตื่นเต้นไปเสียหมดจนทำอะไรไม่ถูก “รีบไปได้แล้ว กลับมารีวิวด้วยนะว่าพี่เขาหล่อเหมือนในกล้องไหม” “แน่นอน ไว้เจอกันนะ” ภายในร้านอาหารที่เธอได้จองเอาไว้ก่อนหน้าที่จะมาถึง มันเป็นสถานที่ที่เธอนัดเอาไว้กับแฟนหนุ่มทางไกล ที่เธอคบกับเขามาได้ 2 ปีแล้วแต่ยังไม่เคยเจอตัวจริงเลย และนี่เป็นครั้งแรกที่เธอจะได้พบ มันอดไม่ได้เลยที่จะตื่นเต้นจนมือไม้เย็นเฉียบไปเสียหมด ตึก ตึก ตึก!! มิลานั่งเกร็งเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าเดินเข้ามาเรื่อย ๆ เพราะเธอนั่งหันหลังจึงไม่รู้ว่าจะใช่พี่เขารึเปล่า เธอเลือกนั่งตรงนี้เพราะรู้สึกตื่นเต้นและเป็นคนเก็บสีหน้าไม่ได้ เลยมานั่งทำใจตรงนี้ก่อน แต่ไม่คิดว่าเขาจะมาเร็วกว่าที่เธอคาดคะเนเอาไว้ “สวัสดีครับน้องมิลา” เสียงทุ้มพูดภาษาอังกฤษออกมาชวนให้หลงเคลิ้มจนไม่ได้ยินที่ชายหนุ่มถาม เพราะมิลาจ้องใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าไม่วางตา เขาหล่อจนเธอแทบใจหาย หล่อจนเธอหัวใจแทบวาย “เราจ้องพี่แบบนี้ พี่ก็เขินเป็นนะครับ” “คะ ขอโทษค่ะ มิลาดีใจที่ได้เจอพี่จนทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ” เธอไม่ได้โกหกแต่เธอเขินเขาจริง ๆ เพราะเขาหล่อกว่าในกล้องอีก ดวงตากลมโตสวยเหลือบมองชายหนุ่มที่ยังยืนยิ้มให้ เขาสูงมากถ้าจะให้เดาคง 185 ขึ้นไป แต่เขาสูงแบบนี้มันกลับทำให้ชายหนุ่มดูหล่อน่าเกรงขาม ไหนจะสันกรามสองข้างที่เห็นเด่นและคมชัด จมูกโด่งรับกับริมฝีปากหยักที่รับกับปลายจมูกโด่งเป็นอย่างดี คิ้วเข้มเรียงตัวหนาสวยดวงตาของเขาราวดั่งกับเหยี่ยวที่จ้องมองมาแทบทำให้ทั้งร่างระทวยอยู่ใต้อำนาจของเขา ไม่ว่าจะมองมุมไหนใบหน้าของเขาช่างโดดเด่นมากท่ามกลางคนมากมายในร้านอาหารแห่งนี้ “เออ พี่ขอนั่งด้วยคนนะครับ” “อ๊ะ มิลาลืมเลยค่ะ เชิญค่ะ” ใบหน้าเธอแดงซ่านเมื่อลืมเชิญให้ชายหนุ่มนั่ง แถมยังเสียมารยาทจ้องมองใบหน้าของเขาอีก เปิ่นจริง ๆ ยัยมิลา เห็นผู้ชายหล่อจนใจเตลิด น่าขายหน้าจริง ๆ “เห็นพี่แล้วตกใจมากเลยเหรอ หรือว่าพี่หน้าตาไม่โอเคเหมือนในกล้องรึเปล่า” “มะ ไม่ใช่เลยนะคะ พี่หล่อมาก หล่อกว่าในรูปกับในกล้องอีกค่ะ” “พี่จะเชื่อก็ได้เพราะหน้าเรามันแดง” โทมัสหัวเราะและมองหน้าหญิงสาวไม่ละสายตา “แต่มิลาสวยมากเลยนะครับ สวยจนพี่ใจละลาย” “มิลาเขินนะคะ เรามาสั่งอาหารกันไหม” เธอเขินอายและม้วนบิดไปมาเล็กน้อย ยิ่งเห็นชายหนุ่มหัวเราะกับท่าทางของเธอ เธอยิ่งเขินอายจนมือไม้สั่นไปหมด “พี่สั่งให้เอาไหม” “ดีค่ะ อะไรอร่อยพี่สั่งได้เลย” รออาหารไม่นานกลิ่นสเต๊กลอยขึ้นมาแตะจมูกทำให้น้ำลายสอเพราะตั้งแต่นั่งเครื่องมาเธอยังไม่ได้กินอะไรเลย เพราะตื่นเต้นจนกินอะไรบนเครื่องไม่ลง “นี่ครับ” โทมัสเปลี่ยนจานสเต๊กที่หั่นแล้วเรียบร้อยส่งให้เธอแทน “ขอบคุณค่ะ” เธอบอกอย่างเขินอายไม่คิดว่าเขาจะใส่ใจขนาดนี้ คนที่เคยหั่นสเต๊กให้เธอก็มีแค่พ่อเท่านั้น พอมาเจอผู้ชายหั่นสเต๊กให้แบบนี้จึงเขินและรู้สึกใจเต้นโครมครามจนแทบควบคุมไม่อยู่ เมื่อทานอาหารเสร็จทั้งคู่จึงพากันออกมานั่งรับลมเย็น ๆ ที่สวนสาธารณะเซนทรัลปาร์ค เธอมาช่วงฤดูหนาวเลยลืมหยิบผ้าพันคอมาด้วย ตอนนี้จึงมานั่งคิดเสียใจเพราะมันหนาวเหลือเกิน แต่นั่งหนาวได้ไม่นานก็มีผ้านุ่มและอุ่นมาพันรอบคอของเธอเอาไว้อย่างเบามือด้วยฝีมือของโทมัส “หนาวใช่ไหม” เสียงอันอบอุ่นเอ่ยถามและยิ้มมาให้ด้วยใบหน้าที่ใครเห็นจะต้องหลงเคลิ้มกับความใจดีของเขา “ค่ะ แล้วพี่โทมัสหนาวไหม” “แค่เราจับมือพี่เอาไว้แบบนี้พี่ก็ไม่หนาวแล้วล่ะ” น้ำเสียงอบอุ่นเอ่ยบอกและจับมือเรียวซุกเข้าที่กระเป๋าเสื้อ “มีอย่างหนึ่งที่มิลามาถึงแล้วอยากทำกับพี่มากที่สุด” เธอนั่งเงียบมานานจนในที่สุดก็ทำใจเอ่ยออกมา “อะไรครับ” “แบบนี้ค่ะ” ร่างเล็กพูดเสร็จจึงพุ่งตัวเข้าไปกอดและซุกหน้าเข้าที่อกแกร่งและได้ยินเสียงหัวใจของอีกฝ่ายดังให้ได้ยินเป็นจังหวะ “แค่นี้เหรอที่เราอยากทำกับพี่” “ใช่ค่ะ แค่กอดแบบนี้ที่มิลาอยากทำกับพี่มากที่สุด” “แต่สิ่งที่พี่อยากจะทำกับมิลาคือสิ่งนี้” “อะ อุ๊บ!” เสียงที่จะถามว่าคืออะไรกลืนหายเข้าไปในลำคอเมื่อความอุ่นร้อนเข้ามาประกบกับริมฝีปาก เธอหลับตาพริ้มรับรสจูบที่ช่างหอมหวานผสมความร้อนแรงอย่างเต็มใจ รสจูบของเขามันทำให้เธออิ่มเอมและวาบหวามใจจนต้องจูบตอบไปอย่างเงอะงะและโอบกอดร่างหนาเอาไว้ด้วยความคิดถึงและโหยหา ***************************** ลูกสาวไวไฟมาก อีกสักพักน้ำตาเช็ดหัวเข่า เตรียมทิชชู่ไว้ให้น้องด้วยนะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม