"เอาทั้งสั้นจุ๊ดจู๋ และเว้าหน้าเว้าหลังในตัวเดียวกันเลยได้ปะ ไม่มีคนคุม ฉันจะใส่อะไรก็ได้"
เริ่มจะโมโหและโกรธเขาที่ไม่มีเวลาให้กันแล้ว เธอพยายามจะเข้าใจนะ แต่เธอแค่อยากมีเวลากับเขาบ้าง นี่มันเกือบอาทิตย์ที่เธอกับเขาไม่เคยได้พูดคุยกันตรงๆ หรือมีเวลาว่างพร้อมกันเลย
เธอเหมือนโดนทิ้งให้อยู่ห้องคนเดียว ไม่รู้เหรอว่ามันเหงามากแค่ไหน และเธอยังคงได้ยินเสียงผู้หญิงแว่วมาทุกครั้งที่เธอโทรหาเขา ถึงแม้ว่าตอนนี้เสื้อเขาจะไม่มีกลิ่นผู้หญิงติดมาแล้วก็ตาม
แต่ปลายสายของผู้หญิงที่แว่วเข้ามามันดูสนิทสนมกับเขาจนเธอกลัวไปหมด
"ไม่กลัวแฟนแกจะหวง?"
ยัยฟ่างเลิกคิ้ว และนั่นก็ทำให้เธอถึงกับชะงักความคิดชั่ววูบของตัวเอง
กึก!
"งั้นเปลี่ยนเป็นเสื้อยืดกับกระโปรงแทนก็ได้"
โอเคตอนนี้เริ่มโมโหตัวเองที่โมโหเขาได้นิดหน่อยก็ยอมแล้ว เธอไม่ใส่เสื้อวาบหวิวไปโชว์ผิวขาวๆ ให้ใครมองหรอก เพราะเธออยากโชว์เขาแค่คนเดียว
ต่อให้ไ
