"วันนี้อัยย์ช่วยรุ่นน้องแจกของจนแขนไม่มีแรงแล้วค่ะ พี่ไม่ช่วยก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวอัยย์ถอดเองก็ได้..."
คนตัวเล็กยู่ปากให้เขาเล็กน้อย แค่แกล้งแหย่เขาเล่นเฉยๆ เท่านั้น ไม่ได้จะให้เขาถอดให้จริงๆ สักหน่อย
แต่... หลังจากเธอพูดจบประโยคนั้น ไม่รู้ว่าพี่ภีมเดินเข้ามาใกล้เธอตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่กลิ่นหอมของเขาทำเธอต้องเงยหน้าขึ้นไปมองเขาที่ยืนห่างจากเธอไม่ถึงหนึ่งก้าวด้วยซ้ำ
คนตัวเล็กได้แค่กะพริบตาปริบ โดยที่พี่ภีมหลุบตาต่ำมองเธอ
"ยกแขนขึ้นครับ..."
เขาเอ่ยบอกเธอเสียงแผ่ว อัยย์ที่ไม่ทันได้คิดว่าเขาบอกให้เธอยกแขนทำไม ก็ได้แต่ยกตามคำสั่งที่เขาบอก
ฝ่ามือเขาเอื้อมมาจับชายเสื้อของเธอ ก่อนจะถลกมันขึ้นจนหลุดออกจากตัวเธอ ผิวกายขาวๆ ขนลุกชันไปหมด เธอกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เพราะไม่คิดว่าพี่ภีมจะถอดเสื้อให้เธอ
เขาวางเสื้อกิจกรรมของเธอไว้บนโต๊ะตรงนั้น สายตาหลุบมองคนตัวเล็กที่ยืนนิ่งเป็นหิน เพราะการกระทำที่ไม่ทั
