ช่วงค่ำของวันหลังจากที่เกวลินรับประทานอาหารเย็นกับครอบครัวเสร็จ หญิงสาวจึงขอตัวเดินทางกลับคอนโดฯ ทันที และในระหว่างที่เธอนั้นเปิดประตูเข้าไปในห้อง กลับพบกับแสงไฟสว่างโร่ ที่บ่งบอกว่ามีสิ่งมีชีวิตอยู่ในห้อง
“ไปไหนมา?” เสียงเข้มปนดุดันเอ่ยถามเกวลินที่เดินเข้ามาในห้อง ด้วยใบหน้าบึ้งตึง เมื่อเขาไม่สามารถติดต่อหญิงสาวได้
“ทำไม? คุณยังไม่กลับไปที่ของคุณอีก จะย้ายมาสิงคอนโดฯ ฉันเลยรึไง” เกวลินหยุดเดินและหันหน้าไปทางจิรายุที่กำลังจะเดินเข้ามาประชิดตัวเธอ
“เมียอยู่ไหน ผัวก็อยู่ที่นั่นแหละ” จิรายุยังคงตอบกลับหน้าตาย ไม่ยอมย้ายออกจากคอนโดฯ เกวลิน แม้ว่าหญิงสาวจะหายจากอาการบาดเจ็บแล้วก็ตาม
“คอนโดฯ นี้ ไม่ใช่คอนโดฯ เมียคุณ” เกวลินถอนหายใจพรืดยาว เหนื่อยใจกับท่าทางมึนตึงไม่รู้สึกรู้สาในสิ่งที่เธอเอ่ยปากไล่
“เตือนความทรงจำกันหน่อยไหม ผมพร้อมนะ” จิรายุปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตทีละเม็ดอย่างใจเย็น สายต
