ลานจอดรถที่มืดสลัว จุดอับไร้ซึ่งผู้คนเดินผ่านมีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังฉุดกระชากผู้หญิงคนหนึ่งให้ไปขึ้นรถยนต์ที่จอดอยู่ไม่ไกลนัก
“บอกให้ปล่อยไงวะ?” เกวลินที่อยู่ในอาการมึนเมา พยายามตั้งสติตนเอง ยื้อร่างกายไม่ให้ไปตามแรงดึงของผู้ชายแปลกหน้า ที่ฉุดเธอบริเวณหน้าห้องน้ำของคลับโดยไม่ทันตั้งตัว
“ไปกับผมเถอะคนสวย คุณทนไม่ไหวหรอก” น้ำเสียงกระเส่า สายตาแทะโลม จับจ้องใบหน้าและร่างกายเกวลินอย่างเปิดเผย แสดงอาการถูกใจผู้หญิงคนนี้ออกมาไม่น้อย
“ฉันไม่รู้จักนาย ปล่อย” เกวลินพยายามสะบัดแขนให้หลุดจากการจับกุม แต่ ยิ่งสะบัด ยิ่งถูกดึงและรัดแน่นกว่าเดิม จนสัมผัสได้ถึงความรู้สึกเจ็บร้าวกระดูก
ได้แต่ภาวนาขอให้มีคนเข้ามาช่วย และยิ่งเธอกวาดสายตามองโดยรอบ หัวใจดวงน้อยกลับต้องหลุดร่วงลงพื้น เมื่อบริเวณนี้กลับไร้ผู้คนเดินผ่าน ไม่มีเห็นแม้แต่เงาหรือหนทางรอด
แต่แล้ว! ดั่งสวรรค์เห็นใจผู้หญิงอย่างเธอ เมื่อมีเสียงดังเ
