“ฉันต้องขออนุญาต ภรรยาคุณก่อนไหมคะ” เพียงแค่เกวลินย่างก้าวเข้ามาในห้องพักส่วนตัวประธานหนุ่มอีกครั้ง เธอกลับเอ่ยถามขึ้นอีกครั้ง หันซ้าย หันขวา มองไปโดยรอบบริเวณห้องเสมือนหาอะไรบางอย่าง
“เพ้อเจ้อ รีบเข้าไปแช่น้ำได้แล้ว” จิรายุตอบกลับด้วยใบหน้าบึ้งตึง เอ่ยปากไล่ผู้ช่วยเลขาให้ไปจัดการตัวเองเพื่อคลายความร้อน
“ไหนอ่าง ไหนห้องน้ำคะ” คิ้วเรียวผูกเป็นปม มองหาสิ่งที่จิรายุสั่งให้ทำ ด้วยใบหน้าใสซื่อ ไร้เดียงสา
“ตามมา” จิรายุเดินนำเกวลินเข้าไปในห้องนอนตนเอง ชายหนุ่มเดินผ่านเตียงไปยังห้องน้ำในห้อง เปิดน้ำเย็นใส่อ่างให้เธอเสมือนรู้งาน โดยมีเกวลินยืนมองความเคลื่อนไหวประธานหนุ่มไม่วางตา
“แผ่นหลังคุณ น่าซบจัง”
“หยุดความคิด เลิกลวนลามผมได้แล้ว ก่อนที่ผมจะทิ้งคุณเอาไว้นอกห้อง” น้ำเสียงเย็น ยะเยือก ข่มขู่เกวลิน หวังให้เธอปิดปากตัวเองให้เงียบที่สุด
“ใจร้ายจัง”
“ผมใจร้าย มากกว่าที่คุณคิด ลงไปแช่น้ำได
